Γιώργος Παπαγεωργίου: "Όταν μου χαμογελάει η κόρη μου νιώθω ότι έχω όλο τον κόσμο μπροστά μου"
Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε στο «Boommag» και στη Μαρία Ροδίτη ο Γιώργος Παπαγεωργίου.
Ο ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για τον ερχομό της κόρης του και το ταξίδι της γονεϊκότητας με τη σύζυγό του, Δανάη Μιχαλάκη μετά την γέννηση της μικρής τους.
Γιώργο, τι σκέφτηκες τη στιγμή που έμαθες ότι περιμένετε κορίτσι με τη Δανάη;
Ήθελα πολύ να κάνω κόρη. Φυσικά, δεν θα είχα πρόβλημα αν το μωρό ήταν αγοράκι, αλλά «αγκάλιασα» το γεγονός ότι θα ερχόταν ένα κορίτσι στη ζωή μας. Είμαι ένας άντρας που μεγάλωσε με πολλές γυναίκες γύρω του, με γιαγιάδες, θείες, τη μάνα μου, και αυτό μου δημιούργησε από μικρή ηλικία μία εγγύτητα με το γυναικείο φύλο, με την ευαισθησία και τη δύναμη που έχει.
Γιατί τείνουμε συχνά να λέμε ότι οι γυναίκες είναι ευαίσθητες, αλλά, στ’ αλήθεια, αυτό κρύβει έναν σεξισμό, ότι δηλαδή τα κορίτσια είναι ευαίσθητα και οι άντρες πολεμιστές. Αυτά είναι γραφικά. Εγώ βλέπω τεράστια δύναμη στις σημερινές γυναίκες και θέλω να ελπίζω ότι, στα χρόνια που έρχονται –γι’ αυτό λέω ότι χάρηκα που έκανα κόρη–, η γυναίκα θα αποκτήσει έναν ρόλο πιο ισότιμο, δυναμικό και ισχυρό σε επίπεδο επαγγελματικό και νομοθετικό, όχι μόνο στις σχέσεις. Το καλό είναι ότι το συζητάμε και είμαστε σε μια εποχή μετάβασης. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι γενικά η πατριαρχία ισχύει για αιώνες, δεν πρόκειται να αλλάξει τόσο εύκολα. Η πατριαρχία δεν γνωρίζει φύλο, είναι κρυμμένη ακόμα και σε γυναίκες.
Αυτόν τον σχεδόν ενάμιση χρόνο που είσαι μπαμπάς, τι σε έχει εκπλήξει στον εαυτό σου;
Η υπομονή που έχω και που καθημερινά αποκτώ. Με την κόρη μου συνεχώς εκπαιδεύομαι να είμαι υπομονετικός, δοτικός, να έχω μία αντίσταση στη βιασύνη, με την οποία έχω μάθει να λειτουργώ ή που και η ίδια η εποχή μας προστάζει.
Έχεις αγαπημένο ritual με την κόρη σου;
Κάνουμε σχεδόν τα πάντα όλοι μαζί. Όμως περισσότερο απολαμβάνω τις βόλτες με την Έλλη, διότι είναι αφορμή να βγω από το σπίτι, να αφήσω το κινητό στην άκρη, να παρατηρήσω τη φύση. Επίσης, διαβάζουμε μαζί βιβλία, είτε την ώρα του πρωινού είτε λίγο πριν κοιμηθεί.
Ποιες στιγμές πιάνεις τον εαυτό σου να μην μπορείς να της αντισταθείς;
Όταν μου γελάει. Εκείνη την ώρα νιώθω ότι έχω όλο τον κόσμο μπροστά μου. Δεν μπορώ να της αντισταθώ. Μπορεί να έχει γκρινιάξει, να έχει κλάψει, να έχει φέρει τα πάνω κάτω, και ξαφνικά σκάει το χαμόγελο και «λιώνω».
Στο σπίτι σας υπάρχει μία ζεν μαμά. Να φανταστώ ότι εσύ είσαι ο αγχώδης της υπόθεσης;
Όχι, είμαστε και οι δύο ψύχραιμοι. Θα αφήσω δηλαδή τη μικρή να πέσει σε φάσεις που ξέρω ότι δεν θα κινδυνεύσει. Νομίζω ότι δεν πρέπει να μεγαλώνουμε τα παιδιά σε ένα πλαίσιο υπερβολικής προστασίας στα πάντα, γιατί αύριο-μεθαύριο θα βγουν μόνα τους στον κόσμο και θα είναι σαν χαμένα. Ο κόσμος δυστυχώς είναι άγριος –άλλωστε, ποτέ δεν ήταν ειδυλλιακός–, οπότε και το παιδί χρειάζεται να είναι ενδυναμωμένο.
Δείτε επίσης - Paparazzi! Γιώργος Παπαγεωργίου - Δανάη Μιχαλάκη: Στο Ζάππειο με την κορούλα τους (Photos)
Μέσα από το ταξίδι της γονεϊκότητας ανακάλυψες κάτι που δεν ήξερες για τη σύζυγό σου;
Ανακάλυψα –και θαύμασα μετέπειτα– το ισχυρό μητρικό της ένστικτο και το πόσο μετουσιώθηκε όλη της η αγάπη πάνω στο παιδί με έναν τρόπο μοναδικό, που ωρίμασε και την ίδια. Είναι πιο υπεύθυνη και πιο δυναμική από τότε που έγινε μαμά. Επίσης, θαύμασα το πώς αντιμετώπισε τον τοκετό. Ήταν απίστευτο! Θα το πω ξανά και δεν θα σταματήσω να το λέω: υποκλίνομαι σε κάθε γυναίκα και στη δύναμη που έχει. Αυτό που συμβαίνει στο δωμάτιο τοκετού είναι υπέροχο, αλλά και ένα μεγάλο σχολείο για τον άντρα και την ενσυναίσθησή του.
