Ο Χρήστος Σπανός αποκλειστικά στο FTHIS: Ο ρόλος στο "Grand Hotel", η κόρη του Μαρίνα Σπανού, η σύζυγός του και το "Άκρως Οικογενειακόν"

Από τον Μάριο Κωνσταντόπουλο

Ο Χρήστος Σπανός τη φετινή σεζόν υποδύεται τον "Βλαδίμηρο" στη δραματική και επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1, "Grand Hotel".

Ο γνωστός ηθοποιός με αφορμή τον ρόλο του, μίλησε αποκλειστικά στο FTHIS για όλους και για όλα.

Μεταξύ άλλων, ο Χρήστος Σπανός αναφέρθηκε στη νέα του αυτή δουλειά, στη σειρά "Άκρως Οικογενειακόν" που συμμετείχε από το 2001 μέχρι το 2003 και στη σχέση του με τον χρόνο.

Ακόμη, ο Χρήστος Σπανός έκανε μια τρυφερή εξομολόγηση για την κόρη του και τραγουδίστρια, Μαρίνα Σπανού και για τη σύζυγό του, Μελίνα Παιονίδου.

Δείτε επίσης! Μαρίνα Σπανού: Η συνεργασία με τον πατέρα της, Χρήστο Σπανό και ο λόγος που δεν έχει δει "Άκρως Οικογενειακόν"

Όσα είπε ο Χρήστος Σπανός στο FTHIS

Τη φετινή σεζόν συμμετέχεις στη δραματική σειρά του ΑΝΤ1 "Grand Hotel". Πες μας μερικά πράγματα για τον ρόλο σου…

Καταρχάς να σου πω ότι είναι μια πολύ ωραία παραγωγή και ήθελα πολύ καιρό να συνεργαστώ με τον σκηνοθέτη, Γιάννη Βασιλειάδη, ο οποίος έχει μια πολύ ωραία ομάδα. Τον Γιάννη Σαμπάνη και τη Γεωργία Ζήση. Είναι μια σειρά εποχής που μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι ότι έχει έναν αέρα film noir με καθοριστικό στοιχείο το μυστήριο. Έχω δει και την ισπανική εκδοχή και τότε την παρακολουθούσα με μεγάλη αγωνία. Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι κομμάτι αυτής της δουλειάς. Εγώ κάνω τον "Βλαδίμηρο", έναν γαλλοτραφή σεφ που κάνει κουμάντο στην κουζίνα και σιγά-σιγά θα τον δούμε πως θα εξελίσσεται και τί σχέσεις έχει με τους υπόλοιπους.

Άρα έχουμε να περιμένουμε κάτι συγκλονιστικό στα επόμενα επεισόδια;

Δεν το ξέρω γιατί οι σεναριογράφοι δεν μας λένε τίποτα. Μπορεί να υπάρχει η ισπανική σειρά, αλλά έχουν κάνει διασκευή. Υπάρχουν κομμάτια, όπως το προσφυγικό και αυτό της κουζίνας, που δεν είναι στο πρωτότυπο. Οπότε, δεν ξέρουμε τι θα συμβεί.

Πώς είναι να δουλεύεις σε μια καθημερινή σειρά;

Το έχω κάνει αρκετές φορές. Τώρα οι καθημερινές σειρές δεν είναι όπως παλιά. Έχουν βάλει ψηλά τον πήχη. Είναι σχεδόν συνθήκες εβδομαδιαίου. Εγώ δεν νιώθω τη διαφορά να σου πω την αλήθεια.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με το "Grand Hotel";

Είχα μιλήσει με τον σκηνοθέτη, τον Γιάννη Βασιλειάδη και μου είχε πει ότι όταν υπάρξει ένας ρόλος που θα ταίριαζε πάνω μου, θα ξεκινούσε η συνεργασία. Έτσι ξεκίνησε.

Άρα το κλίμα στα γυρίσματα να φανταστώ είναι μια χαρά…

Όπως είπα, είναι μια πολύ ωραία ομάδα. Για μένα είναι σημαντικό αυτό μετά από τόσα χρόνια δουλειάς. Είμαστε 500 άνθρωποι καθημερινά εκεί, αν δεν υπάρχει καλό κλίμα, δεν βγαίνει. Γι’ αυτό είμαι πολύ χαρούμενος γιατί έχουμε δέσει πάρα πολύ.

Δηλαδή όταν είναι να ξεκινήσεις μια δουλειά στην τηλεόραση ή στο θέατρο θα κοιτάξεις πρώτα τους συνεργάτες;

Για μένα πια είναι αυτό. Ποιοι θα είναι οι συνεργάτες και όχι τι ρόλο θα κάνω.

Υπάρχει κάποιο κοινό στοιχείο του δικού σου χαρακτήρα με του "Βλαδίμηρο" που υποδύεσαι στη σειρά του ΑΝΤ1;

Ο "Βλαδίμηρος" είναι τελειομανής, όπως είμαι κι εγώ. Είναι ειλικρινής, όπως είμαι κι εγώ. Είναι έντονος, αλλά είναι δίκαιος και έχει καλή πρόθεση.

Εκτός από το "Grand Hotel" που σε βλέπουμε φέτος, σε παρακολουθούμε σχεδόν κάθε χρόνο μέσα από τις επαναλήψεις της επιτυχημένης σειράς "Άκρως Οικογενειακόν" που πρωταγωνιστούσες. Θα την παρακολουθήσεις μετά από τόσα χρόνια;

Τώρα δεν θα κάτσω να το δω. Μόνο αν το πετύχω και θυμηθώ το επεισόδιο και μου έρθουν στιγμές της ζωής μου. Βλέποντας ένα επεισόδιο, θυμάμαι την ημέρα εκείνη ή την περίοδο εκείνη τί είχε συμβεί. Πάντα όταν ξεκινάω τα γυρίσματα σε μια σειρά την παρακολουθώ για να μπορέσω να εντοπίσω κάποια πράγματα και να μπορέσω να διορθωθώ, κάνοντας κάποιες παρατηρήσεις στον εαυτό μου και να δω γενικότερα τη δουλειά που είμαι. Τώρα για το "Άκρως Οικογενειακόν" και για άλλες τηλεοπτικές δουλειές που έχω κάνει δεν θα τα ψάξω για να βάλω να δω τα επεισόδια.

Πώς νιώθεις όταν το βλέπεις;

Βλέπω τον εαυτό μου και βλέπω πόσο μπέμπης ήμουν. Ειδικά στο "Άκρως Οικογενειακόν". Παρόλο που όλοι λένε ότι δεν έχω αλλάξει πολύ, εγώ βλέπω τον εαυτό μου πολύ αλλαγμένο. Είναι το ίδιο συναίσθημα όπως βλέπεις παλιές φωτογραφίες. Με ένα χαμόγελο και με ωραία διάθεση.

Έχεις κρατήσει επικοινωνία με συναδέλφους σου που συνεργαστήκατε σε σειρές στο παρελθόν;

Δεν μπορείς να είσαι φίλος στη δουλειά με όλους, αλλά σίγουρα κρατάμε σχέσεις από κάποιες δουλειές. Παρόλο που χάνεσαι - αυτή είναι η φύση της δουλειάς - εγώ προσπαθώ να διατηρώ επαφές με ανθρώπους που μπορώ να επικοινωνήσω. Όταν είσαι σε μια δουλειά για πολύ καιρό, καταλαβαίνεις με ποιον μπορείς να δέσεις και να συνδεθείς. Έτσι, κρατάω μια επαφή και βρίσκομαι και μιλάω στο τηλέφωνο.

Με τους "γονείς σου" στο "Άκρως Οικογενειακόν" Γιάννη Μπέζο και Ναταλία Τσαλίκη όταν συναντηθείτε, είναι όπως τότε;

Φυσικά! Υπάρχει μια μεγάλη αγάπη και εκτίμηση και μην ξεχνάς ήταν στο ξεκίνημά μου. Αυτοί οι άνθρωποι μου έμαθαν κωμωδία. Δίπλα τους έμαθα πολλά πράγματα, όσον αφορά την τηλεόραση, οπότε αυτά γράφτηκαν στο μυαλό μου εντελώς διαφορετικά. Όποτε συναντηθώ με τον Γιάννη και τη Ναταλία έχουμε πολύ ωραία... θερμοκρασία μεταξύ μας.

Εμείς σε βλέπουμε ίδιο τόσα χρόνια και ότι δεν έχεις αλλάξει καθόλου. Ποια είναι όμως η σχέση σου με το χρόνο;

Η σχέση μου με τον χρόνο, μάλλον, πρέπει να είναι καλή από το αποτέλεσμα. Έτσι μου λένε όλοι. Παρόλα αυτά, μεγαλώνω και χαίρομαι που μεγαλώνω. Είμαι ήδη σ’ αυτή τη δουλειά 30 χρόνια. Σαφώς έχω αλλάξει και έχω προχωρήσει. Αλίμονο αν ήμουν στο σημείο που ξεκίνησα. Έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, έχω κάνει οικογένεια, έχω μεγαλώσει παιδί και τα πράγματα προχωράνε μπροστά. Η σχέση μου με τον χρόνο νομίζω είναι θετική.

Ως μπαμπάς πώς είσαι;

Είμαι "παρών" σε όλα ως μπαμπάς. Ήμουν "παρών" σε όλα και με πολλή αγάπη, φροντίδα, νοιάξιμο και ό,τι θετικό μπορείς να σκεφτείς. Αυτό μπορώ να πω ότι ήμουν και είμαι ως μπαμπάς. Όταν έχεις ένα παιδί, αυτό δεν σταματάει ακόμα και όταν το παιδί ενηλικιώνεται και παίρνει αποφάσεις για τον εαυτό του. Πάντα είσαι εκεί, όποτε σε χρειαστεί. Να σταθείς δίπλα του και να το στηρίξεις, να το ακούσεις και να είσαι εκεί. Θα είμαι πάντα μπαμπάς.

Πώς βλέπεις τώρα τη Μαρίνα που έχει ακολουθήσει τα δικά της όνειρα και έχει γίνει επιτυχημένη και αγαπητή στο κοινό; Την καμαρώνεις;

Δεν την καμαρώνω επειδή είναι επιτυχημένη. Την καμαρώνω γιατί κάνει αυτό που αγαπάει. Προσπαθεί να είναι ευτυχισμένη. Αυτό προσπαθούσα πάντα να της δείξω με τις πράξεις. Στη ζωή πρέπει να κάνουμε αυτό που θέλουμε για να είμαστε χαρούμενοι. Όποιο και να είναι αυτό. Αρκεί να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Σαφώς είμαι χαρούμενος.

Πώς αντέδρασες όταν κατάλαβες ότι θέλει να ακολουθήσει τον χώρο του τραγουδιού;

Ήρθε πολύ φυσιολογικά. Αν την ρωτήσεις έχει μνήμες από καμαρίνια και παρασκήνια. Μεγάλωσε σε πρόβες και παραστάσεις. Εγώ και η μητέρα της την παίρναμε από πολύ νωρίς στη δουλειά. Οπότε, ήρθε φυσιολογικά και θα παραξενευόμουν αν μου έλεγε ότι θα κάνει κάτι άλλο. Η Μαρίνα κάνει μουσική από τα τέσσερα της χρόνια. Η μουσική ήταν στη ζωή της από πιτσιρίκι και αυτό ήρθε σταδιακά χωρίς να με εκπλήξει.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι της;

Το δικό μου αγαπημένο από το τελευταίο της album είναι η "Ικαρία".

Υπάρχει και συνεργασία μεταξύ σας. Πώς είναι να δουλεύετε μαζί; Μπορεί να υπάρξει διαφωνία σε κάποια πράγματα;

Είμαστε ομάδα. Διαφωνίες στους συνεργάτες υπάρχουν πάντα. Το θέμα είναι αν συνειδητοποιήσεις ότι ο άλλος έχει την ίδια αισθητική, τον ίδιο στόχο και το ζητούμενο είναι το ίδιο, συμπορεύεσαι με θετικό πρόσημο. Εμείς σαν ομάδα συζητάμε, σκεφτόμαστε. Έχουμε μια καλή επαφή και εκεί.

Είστε μια καλλιτεχνική οικογένεια. Συζητάτε στο σπίτι όλα αυτά που συμβαίνουν στη δουλειά σας και να ανταλλάξετε τις απόψεις σας ο κάθε ένας για τον κλάδο του;

Αναπόφευκτα κάποια πράγματα έρχονται στο σπίτι γιατί θέλεις να τα μοιραστείς με τους δικούς σου ανθρώπους. Αυτό που προσπαθούμε είναι να μην γεμίζει το 24ωρο με θέματα της δουλειάς και αν υπάρχει κάποιο θέμα να λύνεται, αν πρέπει να γίνει κάποια συζήτηση να γίνει για να μπορέσει να φέρει ένα αποτέλεσμα. Μέχρι εκεί, όχι κάτι παραπάνω. Όπως οι φυσιολογικές δουλειές. Το ότι είμαστε καλλιτέχνες και οι τρεις βοηθάει στο ότι πιο εύκολα μπορεί να κατανοήσει ο ένας τον άλλον.

Τι σου λέει ο κόσμος αν σε πετύχει και σε αναγνωρίσει έξω;

Τελευταία μου λένε "Να χαίρεσαι την κοράκλα σου". Η αντίδρασή μου είναι ένα μεγάλο χαμόγελο.

Συγκινήθηκες όταν είδες για πρώτη φορά τη Μαρίνα στην σκηνή να τραγουδάει;

Πάντα συγκινούμαι. Σε κάποιες στιγμές συνειδητοποιώ πόσο μεγάλωσε.

Μπήκες ποτέ στη διαδικασία να συγκρίνεις τον τρόπο που μεγάλωσες την κόρη σου με τα δικά σου παιδικά χρόνια με τους γονείς σου και τον τρόπο που αντέδρασαν όταν τους είπες ότι θα γίνεις ηθοποιός;

Οι δικοί μου είχαν αντιδράσει αρνητικά. Ήταν άλλες εποχές και ήταν άνθρωποι εκτός χώρου. Είχαν αντιδράσει αρνητικά γιατί δεν τον γνώριζαν τον χώρο. Περισσότερο από αγωνία και φόβο. Οι γονείς αυτό που κάνουμε πάντα είναι να προσπαθούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας. Εποχή με εποχή αλλάζει όσον αφορά τον τρόπο που γίνεται αυτή η προστασία. Αυτό ήταν διαφορετικό. Διαφορετικό είναι, επίσης, ότι εγώ ως άνθρωπος είμαι πιο εξωστρεφής, οπότε θέλω πάντα να εκφράζω αυτό που αισθάνομαι, αυτό που σκέφτομαι και εξ αρχής. Είμαι διαφορετικός άνθρωπος.

Ήταν δύσκολα τα πρώτα χρόνια όταν ξεκίνησες στον χώρο αυτό;

Όσο το θυμάμαι, δεν θυμάμαι κάποια δυσκολία γιατί όταν είσαι 18 χρονών, έχεις στο κεφάλι σου το όνειρο που θες να κάνεις και δεν σε σταματάει τίποτα και έχεις μια δύναμη και μια φόρα. Οπότε δεν θυμάμαι κάποια δυσκολία. Θυμάμαι να έχω τεράστια δύναμη, να δώσω εξετάσεις και να περάσω στη σχολή και να ξεκινήσω δουλειά.

Δύσκολες συνεργασίες έχουν υπάρξει;

Εγώ πάντα σκεφτόμουν πριν μπω σε μια δουλειά και το ακολουθώ ακόμα και τώρα η ομάδα να είναι καλή για να περάσω καλά. Πάντα πέρναγα καλά στις δουλειές και με κάποιον τρόπο προστατευόμουν από κάποια πράγματα. Δεν μπορώ να πω ότι συνάντησα δυσκολίες και δύσκολες συνεργασίες. Ίσα - ίσα ήταν συνεργασίες που με έκαναν να αισθάνομαι πολύ καλά. Κάθε φορά που τελείωναν τα γυρίσματα μιας σειράς ή μια θεατρική σεζόν, στεναχωριόμουν. Δεν έχω να θυμάμαι άσχημες στιγμές. Δυσκολίες υπάρχουν σ’ αυτή τη δουλειά. Είναι η φύση της δουλειάς τέτοια. Πρέπει να είσαι καλά καθημερινά, έχεις να παίξεις με το νευρικό σύστημα και αυτό ο κόσμος δεν το ξέρει. Όταν μπαίνεις σε μια δουλειά, ξέρεις ότι υπάρχουν δυσκολίες.

Πώς είσαι στην καθημερινότητά σου; Τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο να κάνεις;

Προσπαθώ να πηγαίνω να γυμνάζομαι γιατί αυτό με αποφορτίζει πάρα πολύ. Προσπαθώ να βγαίνω με φίλους, αν και αυτό δεν συμβαίνει πολύ συχνά. Προσπαθώ όμως να το βάζω μέσα στην καθημερινότητα. Από την άλλη, δεν σου κρύβω ότι περιόδους που δουλεύω από το πρωί μέχρι το βράδυ, επειδή μου αρέσει η δουλειά μου, δεν νιώθω κάποια πίεση ιδιαίτερη.

Μετράς πολλά χρόνια κοινής πορείας με τη σύζυγό σου, Μελίνα Παιονίδου. Υπάρχει κάποιο μυστικό για μια μακροχρόνια σχέση;

Μυστικά στις μακροχρόνιες σχέσεις δεν νομίζω ότι υπάρχουν. Αν σε μια σχέση υπάρχει πολλή αγάπη και παράλληλη εξέλιξη, αν γελάς με τον άλλον και περνάς καλά και διακωμωδείς κάποια πράγματα, νομίζω έτσι μπορείς να βρίσκεσαι σε μια μακροχρόνια σχέση. Να μεγαλώνεις και να θες τα ίδια πράγματα. Να μην νιώθεις ότι ο άλλος κινείται σε άλλη κατεύθυνση. Να βλέπεις τη ζωή από την ίδια μεριά.

Τι θαυμάζεις περισσότερο σε εκείνη;

Πέρα ότι την θαυμάζω πάρα πολύ για τη δουλειά της γιατί θεωρώ ότι είναι η καλύτερη στην ειδικότητα της, είναι τρομερά καταρτισμένη και μετά από τόσα χρόνια έχει κάνει τα πάντα στη δουλειά και έχει συνεργαστεί με τους πάντες. Αυτό που θαυμάζω είναι η εντιμότητά της και είναι ένα χαρακτηριστικό πολύ σπάνιο. Δεν βρίσκεις εύκολα έντιμους ανθρώπους.

Για το μέλλον τι εύχεσαι;

Εύχομαι να έχουμε υγεία και λιγότερο θυμό και να μην τα βάζουμε με τα παιδιά. Εμείς οι γονείς είμαστε οι υπεύθυνοι για το πώς θα μεγαλώσει ένα παιδί. Ακούω τελευταία ότι η νέα γενιά έχει θυμό και βία. Ας ψάξουμε λίγο τους γονείς. Σίγουρα περνάμε δύσκολες εποχές, ειδικά μετά την καραντίνα που διόγκωσε μερικά πιο άγρια συναισθήματα. Ας κοιτάξουμε να είμαστε κοντά στους ανθρώπους που αγαπάμε και έτσι νομίζω θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Εύχομαι να είμαστε κοντά, να κατανοούμε και να προσφέρουμε. Η ζωή έτσι όπως έχει γίνει μας θωρακίζει και χωρίς να το θέλουμε κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας και δεν μας ενδιαφέρει ο δίπλα και αυτό δημιουργεί την αποξένωση, τη βία και το θυμό.

Η εξέλιξη αυτή των πραγμάτων και οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων όπως έχουν γίνει σου δημιούργησε περισσότερο άγχος και ως πατέρα;

Άγχος όχι! Το είχα πάντα μπροστά μου αυτό. Ο γονιός πάντα κάνει λάθη, δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνει. Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα τέλεια. Όταν είσαι εκεί στο παιδί, το στηρίζεις σε οτιδήποτε και του δίνεις αγάπη, δεν θα δώσει θυμό και μίσος μεγαλώνοντας στους ανθρώπους που συναναστρέφεται. Όταν το παιδί νιώθει απόρριψη, θα βγει επιθετικά στην κοινωνία. Αν νιώσει ότι στο σπίτι του υπάρχουν άνθρωποι που τον στηρίζουν και τον αγαπούν, συμπεριφέρεται στη ζωή μετά με διαφορετικό τρόπο. Αυτό πιστεύω εγώ, μπορεί να κάνω και λάθος.

*Πηγή φωτογραφιών: NDP & Instagram