Ο Σταύρος Ζαλμάς για το "Άγγιγμα Ψυχής": "Η κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας το πήρε πάρα πολύ άσχημα"
Στην εκπομπή, «Πάμε Δανάη», μίλησαν η Θεοφανία Παπαθωμά και ο Σταύρος Ζαλμάς αποκαλύπτοντας άγνωστες ιστορίες από τη σειρά «Άγγιγμα Ψυχής» του ΑΝΤ1.
Μάλιστα, ο ηθοποιός αποκάλυψε ότι η κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας αντέδρασε πολύ αρνητικά και για αυτό τον λόγο δεν τους επέτρεψε να κάνουν γυρίσματα σε ναούς.
«Αυτός ο ρόλος δεν είναι σαν έναν οποιοδήποτε άλλο ρόλο. Γιατί δεν έχει περιθώριο μετριότητας. Ή θα κάνεις επιτυχία ή θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι. Είναι πολύ δύσκολο πράγμα να κουβαλήσεις το ράσο και να είσαι αξιοπρεπής, ενδιαφέρων, συγκινητικός, να μην προσβάλεις το θρησκευτικό αίσθημα του κόσμου», είπε αρχικά ο Σταύρος Ζαλμάς.
«Η κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας το πήρε πάρα πολύ άσχημα. Δεν μας επέτρεψε τότε να κάνουμε γυρίσματα σε ναούς. Και αναγκαστήκαμε και πήγαμε στα Γιάννενα, όπου ήταν εκεί τότε ο Μακαριστός Μητροπολίτης πρ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητος που μας επέτρεψε στην Μονή του να κάνουμε γυρίσματα σε ναούς», εξήγησε ο Σταύρος Ζαλμάς.
Η Θεοφανία Παπαθωμά, από την πλευρά της εξήγησε: «Ήταν η πρώτη μου δουλειά και ήμουν πολύ νέα και αυθόρμητη. Δεν μπορώ να πω ότι δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα. Πάντα κάθε μου ρόλο κάθομαι και τον σκέφτομαι, προσπαθώ να τον αισθανθώ, να τον βάλω μέσα μου και μετά ανοίγω την πόρτα για να βγει. Κάτι τέτοιο έκανα κι εκεί. Χρησιμοποίησα τον αυθορμητισμό μου και ό,τι γνώσεις είχα».
Δείτε επίσης - Σταύρος Ζαλμάς: "Η μεγαλύτερη ψευδής φήμη για μένα ήταν ότι έχω AIDS το 1994, γράφτηκε σε δύο περιοδικά"
Σε ερώτηση για το ποια σκηνή τη δυσκόλεψε περισσότερο, η ηθοποιός απάντησε: «Η πιο δύσκολη σκηνή στο “Άγγιγμα Ψυχής” ήταν η πρώτη, με πολύ κόσμο στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου. Έπρεπε να περάσω ανάμεσα από πάρα πολύ κόσμο και να πάω στη ρεσεψιόν. Όμως έπρεπε να με “βλέπει” και η κάμερα και εγώ δεν κατείχα ακόμα αυτή τη σχέση. Έτσι όπως περνούσα κρυβόμουν και μου λέει ο Μανουσάκης λίγο θυμωμένα “Όταν βλέπεις την κάμερα, να σε βλέπει κι αυτή”. Δεν μου το είχε εξηγήσει κάποιος και λίγο στενοχωρήθηκα».
