Πέθανε η Ολυμπία Καράγιωργα
Η ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή 5 Ιανουαρίου, στα 90 της χρόνια. Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1934 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο πατέρας της καταγόταν από το Ροεινό Αρκαδίας και η μητέρα της από τη Λέρο. Σχολείο πήγε στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Μανσούρας (1940 – 1952). Συνέχισε τις σπουδές της μέχρι το 1956 στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου (AUC). Κατόπιν στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου μέχρι το 1959, σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Δημιουργική Γραφή.
Το 1959 οπότε και έφτασε από τη Νέα Υόρκη στην Αθήνα, σπούδασε τη μέθοδο Στανισλάφσκι στη Σχολή Θεάτρου Χρήστου Βαχλιώτη και τον αυτοσχεδιασμό. Σμίγει με συγγραφείς και ποιητές που θα ξεκινήσουν τη γενιά του ’60. Διδάσκει για χρόνια αγγλικά στο Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων του Ελληνικού, στη Σχολή Μωραΐτη και στο Αμερικανικό Κολλέγιο του Παλαιού Ψυχικού και της Κάντζας. Φουρνιές μαθητών είχαν την εξαιρετική τύχη –και ευτυχία– να τους διδάξει η Ολυμπία Καράγιωργα, η οποία άσκησε το λειτούργημά της αντισυμβατικά, με περίσσιο κέφι και κυρίως δημιουργική φαντασία.
Το 1961 εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή της με τίτλο «Χιλιάδες πρόσωπα της τύχης». Το 1966 ακολούθησε η δεύτερη, με τίτλο «Τα μεγάφωνα». Ακολούθησαν οι συλλογές «Το μεγάλο κύμα» (1974), «Ποιος» (1985), «Προχωρώντας στο χρόνο, σκόρπια» (1997), «Μάτια του έρωτα» (1997) και «Χειμώνας στη Λέρο» (2009). Το 2010 της απονέμεται από την Ακαδημία Αθηνών με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης για το Χειμώνα στη Λέρο. Στον πεζό λόγο έγραψε τις προσωπογραφίες «Virginia Woolf, μια μεγάλη Άγνωστη» (1981), «Nijinsky» (1982) και «Γιώργος Σαραντάρης ο Μελλούμενος» (1995) και τα τοπικά αφιερώατα «Αίγυπτος, Πατρίδα της Καρδιάς μου» (2001) «Η Λέρος της Ολυμπίας» (2004) και «Αίγυπτος, Μανσούρα και η εκεί Ελληνική Ζωή μας» (2005). Έχει μεταφράσει Λόρκα, Λώρενς, Καμύ και Ευριπίδη.
Το 2002 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ελληνικής Εταιρίας Μεταφραστών Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του «Καλιγούλα» του Αλμπέρ Καμύ, το 2010 με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή της «Χειμώνας στη Λέρο» και το 2011 με το Βραβείο «Όμηρος» του 1ου φεστιβάλ Μεσογειακής Ποίησης για το ευρύτερο έργο της.
Τα τελευταία χρόνια και μέχρι το τέλος ζούσε στη Λέρο, στο προγονικό σπίτι της μητέρας της, Σοφίας Αγγέλου. Έδωσε μεγάλους και νικηφόρους αγώνες για την υπεράσπιση του παραδοσιακού χαρακτήρα του οικισμού της Αγίας Μαρίνας Λέρου, και για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και του πολιτισμού του νησιού.
Στη συλλυπυτήρια ανακοίνωσή της, η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη αναφέρει:
"Η συγγραφέας και ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα γεννήθηκε «στην Αίγυπτο, την πατρίδα της καρδιάς της», σε μια οικογένεια που ο πατέρας της «ήταν λάτρης κάθε γνήσιου ελληνικού». Έμαθε γράμματα στα «Ελληνικά Εκπαιδευτήρια» της Μανσούρας, πόλης ποιητικής, από μόνη της. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο του Stanford και γύρισε στη Ελλάδα κατακτώντας εξέχουσα θέση στη λογοτεχνική γενιά του ‘60. Ηταν δημιουργός, παθιασμένη με ό,τι καταπιάστηκε: Mε το θέατρο, κοντά στον δάσκαλο Χρήστο Βαχλιώτη, για το θέαμα και το θέμα της ζωής του Νιζίσνσκι- «Ψηλός περήφανος,… κι αγαπούσε τον Έρωτα χορεύοντας»- με τον Ευριπίδη, με τα τραγούδια του Λόρκα, την ποίηση Γιώργου Σαραντάρη- «του μελούμενου»-, τον ερωτικό λόγο του Λόρενς, του Όσκαρ Ουάιλντ, τον παραλογισμό στον Καμύ ως και την Βιρτζίνια Γουλφ. Το μεγάλο, ευαίσθητο, λυρικό ποιητικό της έργο, με την αδιόρατη μελαγχολία ανεκπλήρωτων ερώτων, αλλά και με τη λύτρωση ως προσδοκία του μέλλοντος, δίκαια τιμήθηκε με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών το 2010. Η ζωή της, διαρκής αναζήτηση. Γύρισε και φώλιασε στο οικογενειακό τους αρχοντικό, στη Λέρο:
"Απόψε,
Θα με σκεπάσεις μ’ άσπρο σεντόνι.
Θα κοιμηθώ".
Την αποχαιρετώ με σεβασμό".
Κακοκαιρία: Καταστροφές σε Φιλοθέη και Παλαιό Ψυχικό (εικόνες)
Αφγανιστάν: Βομβιστική επίθεση σε λεωφορείο
Κορονοϊός – Θωμαΐδης: Πότε αναμένεται η κορύφωση των κρουσμάτων