Μοντέρνα ρινοπλαστική
Η ρινοπλαστική είναι µια µοναδική συνδυαστική επέμβαση που αφορά τη διόρθωση στο σχήµα της µύτης µαζί µε τη φροντίδα της αναπνευστικής διόδου. Σήμερα, η ρινοπλαστική θεωρείται η πρώτη, σε ζήτηση, επέμβαση πλαστικής χειρουργικής παγκοσμίως, που παραμένει όμως μια από τις δυσκολότερες επεμβάσεις, ώστε να είναι επιτυχημένη.
Η δυσκολία της επέμβασης, έγκειται στο ότι η μύτη περιλαμβάνει πολλά σχετιζόμενα ανατομικά στοιχεία, παράγοντες και προβλήματα που πρέπει να ρυθμιστούν κατά τη διάρκεια του ίδιου χειρουργείου. Τόσο το εξωτερικό, όσο και το εσωτερικό της μύτης είναι περίπλοκο. Υπάρχουν λεπτοί ανατομικoί σχηματισμού οστέινοι και χόνδρινοι που σχηματίζουν μεταξύ τους γωνίες, καμπύλες, αψίδες και αλληλοκαλύπτονται με μεμβρανώδεις σχηματισμούς. Εάν αυτά διαταραχθούν, ώστε να βελτιωθεί το σχήμα της μύτης, θα πρέπει να υπάρχουν αντίστοιχες προβλέψεις για τη δυναμική και τη λειτουργία του νέου αυτού σχηματισμού. Ακόμα και μικρές φαινομενικά αλλοιώσεις και αλλαγές στους ανατομικούς ιστούς σχηματισμούς της μύτης, μπορεί να οδηγήσουν σε δραματικές αλλαγές με πολλές φορές καταστροφικές.
Απαιτείται λοιπόν ο ειδικός ρινοπλαστικός να έχει μελετήσει με λεπτομέρεια τις δομές της μύτης και τη σημασία τους, να έχει διαγνωστικές ικανότητες (να διακρίνει την κάθε δυσμορφία και τί την προκαλεί), να έχει στρατηγικές επεμβάσεων και ποικιλία τεχνικών, ώστε να αντιμετωπίζει όλα τα περιστατικά και να έχει τελικά τη χειρουργική δεινότητα για να τις εκτελέσει.
Μοντέρνα ρινοπλαστική δεν σημαίνει ανελέητη αφαίρεση του ρινικού οστού και λέπτυνση των χόνδρων στα ρουθούνια, ώστε τελικά αυτά να μετακινούνται με την εισπνοή και την ομιλία. Δεν πρέπει να δείχνει τη μύτη αποστεωμένη και στερούμενη των ομαλών σκιάσεων και των καμπυλών της. Η μοντέρνα ρινοπλαστική προτείνει μικρές αλλά καίριες παρεμβάσεις και βασίζεται σε βαθύτερες γνώσεις της δυναμικής. Δίνει τη δυνατότητα στο χειρισμό της κορυφής της ρινός, που είναι το δυσκολότερο κομμάτι της ρινοπλαστικής, το στένεμα εάν είναι πλατιά, την αλλαγή κλίσης και επανατοποθέτηση όταν χρειάζεται, χωρίς να μειωθεί ο όγκος της παρά 1-2mm! Έτσι δεν παραβλάπτεται ο ζωτικός χώρος της αναπνοής, δεν δημιουργούνται προβλήματα στη ρινική βαλβίδα, τα αποτελέσματα είναι φυσικά και μόνιμα με την πάροδο των ετών.
Ανοιχτή vs Κλειστής Ρινοπλαστικής
Ο ρινοχειρουργός πρέπει να είναι εκπαιδευμένος και στις δύο τεχνικές, καθώς και στις παραλλαγές αυτών, όπως την κλειστή τεχνική ανοιχτού τύπου που λέγετε “delivery”. Εξαρτάται από το περιστατικό και τη διορατική ματιά και τις γνώσεις αυτού που το εξετάζει, καθώς στη ρινοπλαστική ισχύει το ότι «το μάτι δεν μπορεί να δει, αυτό που το μυαλό δεν γνωρίζει».
Εκπαίδευση και πολύχρονη μελέτη, εκτός των ικανοτήτων, κάνει τη διαφορά μεταξύ των χειρουργών ρινοπλαστικής. Η ανοιχτή ρινοπλαστική είναι λίγο πιο εκτεταμένη και επεμβατική από την κλειστή ρινοπλαστική, αλλά μας δίνει τη δυνατότητα σμίκρυνσης και σωστής οριοθέτησης της κορυφής ρινός (repositioning). Έχει μεγάλο ρόλο στην επανορθωτική ρινοπλαστική, όπου μπορούμε να διαμορφώσουμε μια καινούργια μύτη να διορθώσουμε τα λάθη των προηγούμενων επεμβάσεων, να προσθέσουμε μοσχεύματα με απόλυτη συμμετρία και επιτυχία, να “μαζέψουμε” αποτελεσματικά μια κρεμάμενη πτωτική κορυφή, να χειριστούμε αποτελεσματικά τη λοξή μύτη. Εξωτερικό σημάδι δεν παραμένει, τα οιδήματα δεν είναι μεγαλύτερα, επομένως η ανοιχτή ρινοπλαστική μπορεί να χρησιμοποιείται από έμπειρους χειρούργους όταν είναι απαραίτητο.
Η παραμόρφωση της λοξής μύτης
Τις περισσότερες φορές συνοδεύεται και από ένα πολύ στραβό ρινικό διάφραγμα και αποτελεί πράγματι μια πρόκληση, ώστε να έχουμε ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα και στην αναπνοή, αλλά και στον ευθειασμό της μύτης εξωτερικά.
Η λοξή, αποκλίνουσα μύτη, συνήθως, προκαλείται περισσότερο από το λοξό διάφραγμα, παρά από τα ρινικά οστά. Χρειάζεται πρώτα άδολα να γίνει σωστή διάγνωση για το αίτιο που οδηγεί τη μύτη να στρέφεται προς το ένα πλάι και αυτή η διάγνωση είναι απαραίτητο να γίνει με ανοικτή προσπέλαση ρινοπλαστικής. Έτσι, θα αποκαλυφθεί το χονδρικό διάφραγμα και στην άνω μοίρα του, θα αναγνωρίσουμε όλα τα τσακίσματα του και θα επιστρατεύσουμε τις νέες τεχνικές για να τα ευθειάσουμε. Φυσικά και δεν πρέπει να πετάξουμε τα λοξά τμήματα, διότι θα κινδυνεύσει η στήριξή της μύτης και επιπλέον σε ένα τέτοιο δύσκολο περιστατικό δεν υπάρχει ικανό ευθύ τμήμα που να διατηρηθεί. Έτσι, αντιμετωπίζουμε συχνά περιστατικά ξαναχειρουργημένα στα οποία δεν έχει απομείνει χόνδρος διαφράγματος με καταστροφικά βεβαίως αποτελέσματα.
Ο ευθειασμός του χονδρικού διαφράγματος γίνεται με ειδικά χονδρικά δοκάρια (του ίδιου ασθενούς), που θα τον πιέσουν δεξιά και αριστερά, ώστε να ευθειαστεί (spreader grafts), αλλά και με διάφορες άλλες περίπλοκες τεχνικές, όπου τα στραβά τμήματα του χόνδρου διαχωρίζονται και ξανασυρράπτονται μεταξύ τους με ειδικές ραφές ή με τη βοήθεια μιας ειδικής μεμβράνης που θα μας βοηθήσει να τα συρράψουμε σαν παζλ.
Οι νέες τεχνικές είναι πραγματικά ατελείωτες, πρωτοποριακές και εντυπωσιακές και δεν μπορεί παρά ένας ειδικός χειρουργός να την αναλάβει και να ασχοληθεί με το εσωτερικό, όσο και με το εξωτερικό της μύτης, την ελεύθερη αναπνοή και την ομορφιά!
*Άρθρο της Αργυρούς Κυπραίου, Χειρουργού Ωτορινολαρυγγολόγου, Διευθύντριας Τμήματος Λειτουργικής και Επανορθωτικής Χειρουργικής Ρινός, ΜΗΤΕΡΑ.
