“Η φωτογραφία της ζωής μου” ρίχνει “αυλαία” με εκπληκτικές ιστορίες (εικόνες)
Τη Δευτέρα 7 Ιουνίου, στις 12 τα μεσάνυχτα, «Η φωτογραφία της ζωής μου» και η Μαριάννα Τουμασάτου, με τη βοήθεια του φωτογράφου, Αλέξανδρου Μαραγκού ξεφυλλίζουν το φωτογραφικό άλμπουμ του Αντώνη Ρόμπου, του Γιώργου Χρηστάκη και της Έφης Παπακωνσταντινίδου.
Ο Αντώνης Ρόμπος, γεννήθηκε το 1950 στην Αθήνα. Ο πατέρας του ήταν γιατρός. Είχε έναν αδερφό, 2 χρόνια μεγαλύτερο, ο οποίος το 1992 δολοφονήθηκε. Ήδη από την παιδική του ηλικία γνώριζε πως είναι ομοφυλόφιλος. Ήταν πολύ μαζεμένο παιδί, χωρίς ιδιαίτερες φιλίες.
Πέρασε στην Οδοντιατρική, έκανε μεταγραφή στην Ιατρική και διάλεξε την Ψυχιατρική, επειδή από μικρό τον γοήτευε η ανθρώπινη φύση. Το 1981 γνώρισε τον Στηβ. Αρχικά συγκατοίκησαν και στη συνέχεια αγόρασαν μαζί σπίτι.
Το 2015 έγιναν το πρώτο ζευγάρι στην Αθήνα, που υπέγραψε σύμφωνο διαβίωσης. Τον Νοέμβριο του 2019 ο Στηβ πέθανε από καρκίνο. Ο Αντώνης αφιερώθηκε στο έργο της προσφοράς σε ευπαθείς ομάδες. Όπως λέει ο ίδιος, νιώθει πολύ τυχερός που γνώρισε τον Στηβ και πέρασε μαζί του σχεδόν 40 χρόνια.
Ο Γιώργος Χρηστάκης κατάγεται από την Κρήτη, αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Περιστέρι. Όταν ήταν 9 μηνών διαγνώστηκε με πολιομυελίτιδα. Οι γονείς του αποφάσισαν να τον γράψουν στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό της ΕΛΕΠΑΠ. Στα 12 του ήθελε να συνεχίσει το σχολείο στο δημόσιο της γειτονιάς.
Οι γονείς του ήταν επιφυλακτικοί, αλλά τον υποστήριξαν. Μεγάλες του αγάπες ήταν το μπάσκετ, το κολύμπι και ο χορός. Το 1992 άνοιξε ένα bar μαζί με έναν φίλο του, στο οποίο έπαιζε μουσική τα βράδια. Εκεί γεννήθηκε η αγάπη του για την Ψυχολογία την οποία σπούδασε στο Πάντειο. Ο χορός ήρθε στη ζωή του μέσα από έναν σύλλογο ΑμεΑ που είχε Πολιτιστικό Τμήμα. Δεν είχε τη δυνατότητα να δώσει εξετάσεις για την κρατική σχολή χορού, καθώς υπήρχε ένας περιοριστικός νόμος. Αποφάσισε να κάνει σεμινάρια χορού και να στήσει τη δική του ομάδα χορού.
Η Έφη Παπακωνσταντινίδου γεννήθηκε το 1963 στην Κυψέλη. Σε ηλικία 12 ετών, γνώρισε τον Οδηγισμό μέσα από τον οποίο ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα. Όταν τελείωσε το Λύκειο αποφάσισε να σπουδάσει Νηπιαγωγός. Το 1990 έγιναν δύο σημαντικές αλλαγές στον οδηγισμό: ξεκίνησε να δέχεται και αγόρια, αλλά και παιδιά προσχολικής ηλικίας. Η Έφη, λόγω επαγγέλματος, τοποθετήθηκε σε αυτόν τον Κλάδο ώστε να βοηθήσει στην ανάπτυξή του.
Το 1999 αποφάσισαν να κάνουν μια μεγάλη δράση που θα διέδιδε το μήνυμα της Ειρήνης και της Ενότητας. Περισσότερα από 3.000 παιδιά, από 100 πόλεις και χωριά της Ελλάδας ζωγράφισαν συνολικά 3.000 μέτρα καραβόπανου! Το πανό των 3χλμ, το πανό της Ειρήνης όπως ονομάστηκε, στήθηκε γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο του Ολυμπίου Διός και κέρδισε μια θέση στο ελληνικό βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες.
Θάλασσα Μαρμαρά: η βλέννα κάλυψε τα πάντα (εικόνες)
Φονικό στην Κέρκυρα: πήγε να βοηθήσει και τον σκότωσε (βίντεο)
