Νόσηση από Covid-19 και διασωλήνωση ασθενών σε ΜΕΘ
Η πανδημία του κορωνοϊού (COVID-19) προκάλεσε πολλές απώλειες ανθρώπινων ζωών και πολλά άλλα πρακτικά, οικονομικά και ψυχολογικά προβλήματα σε όλο τον κόσμο. Καθώς η πανδημία είναι ακόμη σε πλήρη εξέλιξη, οι προσπάθειες όλης της ανθρωπότητας εστιάζονται στον περιορισμό της με πολλούς και διάφορους τρόπους.
Σίγουρα ο πιο μόνιμος (;) και αποτελεσματικός τρόπος είναι ο εμβολιασμός του πληθυσμού, αλλά μέχρι να επιτευχθεί αυτό σε αρκετό βαθμό, έχουν ληφθεί πολλά περιοριστικά μέτρα στην καθημερινή ζωή μας.
Αυτό όμως που έχει μεγάλη σημασία είναι η εφαρμογή των μέτρων από τον καθένα μας, δηλαδή η ατομική μας ευθύνη. Δεν έχει νόημα να περιμένουμε από το κράτος να μας κυνηγάει και να επιβάλει πρόστιμα, γιατί πρέπει ο καθένας μας να καταλάβει, ότι κάθε φορά που παραβαίνουμε τα μέτρα, εκθέτουμε τον εαυτό μας και τους κοντινούς μας ανθρώπους σε κίνδυνο νόσησης, χρόνιων προβλημάτων ή και απώλειας ζωής.
Όσο ο αριθμός των ασθενών παραμένει υψηλός ή αυξάνεται, τόσο θα διατηρούνται ή και θα αυξάνονται τα μέτρα και η επίπτωση στην καθημερινότητά μας θα συνεχίζεται. Επίσης, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, ότι αν οι ασθενείς υπερβούν τη δυνατότητα του συστήματος υγείας να τους αντιμετωπίσει, θα αυξηθούν οι θάνατοι, όχι μόνο λόγω κορωνοϊού, αλλά και από τα άλλα νοσήματα, καθότι δεν θα υπάρχουν διαθέσιμοι ανθρώπινοι και υλικοτεχνικοί πόροι.
Διασωλήνωση ασθενών με COVID-19 σε ΜΕΘ
Παρόλο που ένα σημαντικό ποσοστό των προσβαλλόμενων ασθενών είναι ασυμπτωματικοί ή με ελαφρά σχετικά συμπτώματα (σαν μίας ίωσης), δυστυχώς ένα σημαντικό ποσοστό εμφανίζει σοβαρότερη νόσο, που μπορεί να χρειαστεί νοσηλεία, εισαγωγή σε ΜΕΘ ή και διασωλήνωση.
Οι βαριές μορφές συνήθως έχουν αναπνευστική ανεπάρκεια που χρειάζεται υψηλές ροές οξυγόνου ή μηχανική υποστήριξη με μάσκα ή και με διασωλήνωση.
Διασωλήνωση θα χρειαστούν οι ασθενείς που η αναπνοή τους έχει επηρεαστεί τόσο πολύ, που ή δεν παίρνουν αρκετό οξυγόνο ή έχουν κουραστεί οι μύες της αναπνοής.
Όμως, η αναπνευστική ανεπάρκεια δεν είναι ο μόνος λόγος που ένας ασθενής μπορεί να χρειαστεί εισαγωγή σε ΜΕΘ, γιατί υπάρχουν και άλλες εκδηλώσεις που θα χρειαστούν νοσηλεία σε ΜΕΘ, όπως καρδιακές επιπλοκές, ένα σύνδρομο από υπερβολική φλεγμονώδη αντίδραση (σύνδρομο καταιγίδας κυτταροκινών – cytokine storm syndrome), νεφρική ανεπάρκεια, νευρολογικές επιπλοκές και άλλες.
Οι σοβαρότερες μορφές της νόσου είναι σίγουρα πιο συχνές σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας ή με χρόνιες νόσους, αλλά δυστυχώς, ακόμα και στους νεότερους και υγιείς, ένα μικρό ποσοστό θα έχει σοβαρές μορφές της νόσου και έχουμε και απώλειες ζωής.
Καταστολή ασθενών στη ΜΕΘ
Όταν ένας ασθενής είναι διασωληνωμένος, θα βρίσκεται αναγκαστικά σε καταστολή με φάρμακα (τεχνητός ύπνος), πρώτον για να μην τον ενοχλεί ο σωλήνας που είναι στην τραχεία του και να μπορεί να αερίζεται χωρίς αντίσταση από τον αναπνευστήρα και δεύτερον για να «ξεκουραστούν» οι αναπνευστικοί μύες και να ελαττωθούν οι ανάγκες του οργανισμού σε οξυγόνο. Αυτή η καταστολή μπορεί να διαρκέσει πολλές μέρες, μέχρις ότου κριθεί ότι έχει πιθανότητα να αναπνεύσει μόνος του.
Χρόνιες συνέπειες από τη νόσηση με Covid-19
Ένα σημαντικό επίσης πρόβλημα αυτής της νόσου, είναι οι χρονίζουσες συνέπειές της. Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των ασθενών (περίπου 2 στους 3) που νόσησαν από κορωνοϊό (έστω και σε ήπια μορφή), ακόμη και 6 μήνες μετά την ασθένεια, έχουν τουλάχιστον ένα ενοχλητικό στην καθημερινή τους ζωή σύμπτωμα. Τέτοια συμπτώματα μπορεί να είναι η έλλειψη γεύσης ή και οσμής, που προκαλεί σημαντικό πρόβλημα, η μόνιμη κόπωση, που εμποδίζει πολλές καθημερινές δραστηριότητες και η μυϊκή αδυναμία. Η έντονη μυϊκή αδυναμία είναι πιο συχνή σε ασθενείς που νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ διασωληνωμένοι.
Ειδικά όσοι χρειάστηκαν διασωλήνωση και νοσηλεία σε ΜΕΘ έχουν περισσότερα προβλήματα μετά την οξεία φάση, όπως μόνιμα αναπνευστικά συμπτώματα, κάποια νεφρική δυσλειτουργία, κατακλίσεις, αδυναμία και εξάντληση και διάφορα ψυχολογικά προβλήματα, όπως κατάθλιψη ή φοβίες.
Από όλα τα παραπάνω γίνεται κατανοητό πόσο πρέπει όλοι να συμβάλουμε ώστε να περιοριστεί όσο πιο γρήγορα γίνεται αυτή η πανδημία, με το να τηρούμε τα μέτρα, θυσιάζοντας αναγκαστικά κάποιες επιθυμίες μας, να προσέχουμε σε όλες τις ενέργειές μας και σίγουρα να κάνουμε το εμβόλιο, που είναι ο μόνος τρόπος να τεθεί υπό έλεγχο η κατάσταση, χωρίς να χαθούν πολλές ζωές. Έτσι, ελπίζουμε ότι θα «ελευθερωθούμε» επιτέλους από όλους αυτούς τους απαραίτητους, αλλά ενοχλητικούς περιορισμούς στη ζωή μας.
*Άρθρο του Χάρης Πασκαλή, Παθολόγου, Διευθυντή Μονάδας Εντατικής Θεραπείας 7ου ΥΓΕΙΑ.
