“Black Magic Woman”: όταν ο Peter Green σόλαρε με τον Carlos Santana (βίντεο)
Ήσυχα, στον ύπνο του, έφυγε από τη ζωή το περασμένο Σάββατο, ο Peter Green. Στα 73 του. Συνιδρυτής των Fleetwood Mac, ψηφίστηκε από το «Mojo» τρίτος σπουδαιότερος κιθαρίστας στην ιστορία της ροκ, μετά τον Jimmy Hendrix και τον Steve Cropper. Τέσσερα άλμπουμ πρόλαβε να κάνει με τους Fleetwood Mac, πριν αποχωρήσει από την μπάντα το 1970 λόγω προβλημάτων μετά από εμπειρία με LSD στο Μόναχο, όπως σημειώνει o Stuart Penny στον ιστότοπο «Empty Mirror». Ακολούθησε τον μοναχικό δρόμο στον οποίο περπάτησαν άλλοι 60 ταλαντούχοι μουσικοί, όπως ο Syd Barrett, ο Roky Erickson και ο Skip Spence.
Επί της δικής του εποχής, η μπάντα ηχογράφησε το φερώνυμο άλμπουμ με το οποίο έκανε ντεμπούτο το 1968, και την επόμενη χρονιά «ήταν περισσότερες εβδομάδες στα βρετανικά charts των σιγκλ απ' ό,τι οι Beatles, κάτι το οποίο δεν είχε ξανασυμβεί από το 1963». Μετά την αποχώρησή του, οι Fleetwood Mac αναγεννήθηκαν με τον ερχομό της Stevie Nicks και του Lindsey Buckingham και σημείωσαν τεράστια επιτυχία.
Ωστόσο, στη σύντομη παραμονή του, ο Peter Green έγραψε και ένα τραγούδι που ανήκει στην κατηγορία των «αθάνατων τραγουδιών»: το σιγκλ «Black Magic Woman» προκάλεσε έναν μικρό σεισμό. Πριν το κάνει δικό του ο Carlos Santana. Ήταν βαθιά συγκινητικό το ότι στη Rock and Roll Hall of Fame Induction Ceremony του 1998, στην οποία οι Fleetwood Mac έγιναν δεκτοί στο Hall of Fame, ο Peter Green παρευρέθη και μαζί με τον Carlos Santana έπαιξαν το «Black Magic Woman».
Νωρίτερα μέσα στη χρονιά, ο Mick Fleetwood είχε πει στο «Rolling Stone»: «(Η τελευταία φορά που τον είδα) ήταν πριν ενάμιση χρόνο. Πήγα με τη φίλη μου, και πέρασα τη μέρα μαζί του. Δεν είναι ο Πίτερ που ήξερα, αυτό είναι ξεκάθαρο. Αλλά παίζει ακουστική κιθάρα. Του αρέσει να ζωγραφίζει και το ψάρεμα είναι το χόμπι του. Δεν είναι μυστικό ότι τα πράγματα στράβωσαν και δεν επανήλθε, αλλά είναι OK. Επίσης, έχει από λίγο ως καθόλου εγωισμό, πράγμα απίστευτο. Θες να πεις “Συνειδητοποιείς το τι έκανες;” “Όχι, όχι. Ναι, υποθέτω”. Δεν έχει καθόλου εγωισμό για το τι έκανε».