ΣΥΡΙΖΑ: αναγκαίο ένα γενναίο εμπροσθοβαρές πακέτο μέτρων για την οικονομία

Πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, έκαναν γνωστό ότι «ένα γενναίο εμπροσθοβαρές πακέτο μέτρων θωράκισης της ελληνικής οικονομίας και ενίσχυσης της ρευστότητας για επιχειρήσεις και εργαζόμενους ετοιμάζεται να παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε συνέντευξη Τύπου που θα πραγματοποιηθεί στις αρχές της εβδομάδας».

Το πρόγραμμα “#Μένουμε_Όρθιοι: ΣυνεχίΖουμε μετά την πανδημία. Μη μαζεύουμε πάλι συντρίμια. Για τον εργαζόμενο και την επιχείρηση, για την κοινωνία και την οικονομία” αναμένεται να παρουσιάσει ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, μαζί με τους τομεάρχες Ευκλείδη Τσακαλώτο, Νίκο Παππά και Έφη Αχτσιόγλου και τον εκπρόσωπο Τύπου Αλέξη Χαρίτση.

Σύμφωνα πάντα με πηγές της Κουμυνδούρου: Πρόκειται επί της ουσίας για τη δέσμη μέτρων που θα έπαιρνε ο ΣΥΡΙΖΑ εάν ήταν κυβέρνηση σε αυτή την κρίση και το οποίο πέρα από πολιτικές αντιπαραθέσεις καλεί την κυβέρνηση να υλοποιήσει, προκειμένου να μη χρειαστεί για δεύτερη φορά σε λίγα χρόνια να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά μίας νέας ακόμα μεγαλύτερης υφεσιακής κρίσης.

Το ολιστικό και κοστολογημένο σχέδιο βασίζεται στα πρότυπα χρηματοδότησης της οικονομίας και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες μετά την εμφάνιση της κρίσης του κορονοϊού, σε μία συγκυρία που πλέον επιβεβαιώνεται καθημερινά πως η κυβέρνηση επιχειρεί με αποσπασματικά και ανεπαρκή μέτρα- "ασπιρίνες" να καταπολεμήσει τις δεδομένες πλέον πρωτόγνωρες επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομία.

Λαμβάνοντας υπόψη τους ιδιαιτέρως αυξημένους δημοσιονομικούς βαθμούς ελευθερίας που προκύπτουν από:

·     Την αποφασισμένη παρέκκλιση από τους κανόνες τους συμφώνου σταθερότητας και των κρατικών ενισχύσεων,

·     Τη ρευστότητα η οποία θα είναι διαθέσιμη από τις παρεμβάσεις της ΕΚΤ,

·     Την ύπαρξη του δημοσιονομικού αποθέματος το οποίο εγγυάται την ομαλή εξυπηρέτηση του χρέους σε κάθε περίπτωση,

·     Την κλίμακα των δημόσιων παρεμβάσεων που επιλέγονται σε χώρες της ΕΕ και τις ΗΠΑ,

δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, χρειάζεται να υλοποιηθεί μια δημόσια παρέμβαση ευρείας κλίμακας, ειδάλλως εάν επιχειρηθούν εκ των υστέρων παρεμβάσεις, όπως λέει ότι σχεδιάζει η κυβέρνηση, η ζημιά στην οικονομία (επιχειρήσεις, εργαζόμενους) θα είναι μη αναστρέψιμη και το ποσό που θα χρειαστεί να δαπανηθεί στο μέλλον θα είναι πολλαπλάσιο. Στόχος της άμεσης λήψης οριζόντιων μέτρων μεγάλης κλίμακας είναι  αφενός η ύφεση να είναι όσο το δυνατόν μικρότερη μετά την κρίση, αφετέρου εξερχόμενοι από αυτήν να έχουμε γρήγορη ανάκαμψη και διατηρήσιμη ανάπτυξη, που θα περιλαμβάνει το σύνολο της κοινωνίας, χωρίς μείωση εισοδημάτων.

Σκοπός της δέσμης μέτρων είναι:

Πρώτον, η στήριξη των εργαζομένων και των ελληνικών επιχειρήσεων μέχρι να λήξουν τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία, ώστε η επόμενη μέρα να μην τους βρει με τεράστιες απώλειες εσόδων και υπερχρεωμένους, και Δδύτερον, η εξασφάλιση ενός αναπτυξιακού προγράμματος για την επόμενη μέρα.

Οι ως σήμερα παρεμβάσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην οικονομία είναι ανεπαρκείς, τόσο ως προς το ύψος τους όσο και ως προς την ποιότητάς τους. Επιχειρούν να λειτουργήσουν πυροσβεστικά, ακολουθώντας τη λογική «βλέποντας και κάνοντας» και όχι προληπτικά, όπως θα έπρεπε, καθώς η ύφεση είναι προδιαγεγραμμένη.

Τα 5 δισ. ευρώ των μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δηλαδή 2,6% του ΑΕΠ, αποτελούν θλιβερό κλάσμα των γιγαντιαίων προγραμμάτων της υπόλοιπης ευρωζώνης.

Σημειώνεται πως σε άλλες περιπτώσεις λαμβάνονται μέτρα χωρίς προηγούμενο: σχεδιάζονται υπερ-ελλειμματικοί προϋπολογισμοί, η FED κόβει χρήμα, η ΕΕ αναθεωρεί μεμιάς όλα τα θέσφατα της προηγούμενης 20ετίας, η Γερμανία ανακοινώνει καθεστώς επιλεκτικής απαγόρευσης εξαγορών γερμανικών επιχειρήσεων από ξένους, εξαγγέλλονται γιγάντια προγράμματα κρατικής εγγυοδότησης, παροχής ρευστότητας και άτοκου δανεισμού, ανάληψης μισθολογικού κόστους, προσωρινής απαλλαγής από φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, εξυπηρέτηση δανεισμού, και κάθε μορφής κινήτρων ώστε να παραμείνουν οι επιχειρήσεις ζωντανές.

Τα μέτρα που λαμβάνονται, σε κάθε χώρα αντιστοιχούν σε: 15% του ΑΕΠ στη Βρετανία, 20% του ΑΕΠ σε Ισπανία και Ιταλία,  15% στη Γερμανία, 12% στη Γαλλία. Κολοσσιαία προγράμματα στήριξης του 95% των μισθών στη Σουηδία, 80% στη Νορβηγία, 75% στη Δανία, 66% στην Πορτογαλία, 60% στην Γερμανία.

Στο πλαίσιο αυτό, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ θα εγκρίνει σχέδιο €356 δισεκατομμυρίων δανεισμού επιχειρήσεων και €156 δισεκατομμυρίων συμπληρωματικό προϋπολογισμό. Στο πακέτο €200 δισεκατομμυρίων που ανακοινώθηκαν στην Ισπανία, τα μισά αφορούν κρατικές εγγυήσεις για δανεισμό επιχειρήσεων και τα υπόλοιπα για δάνεια και επιδόματα σε οικονομικά πληττόμενες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, 6 μήνες πάγωμα φορολογικών υποχρεώσεων για όλες τις επιχειρήσεις, αναστολή πληρωμής στεγαστικών δανείων και λογαριασμών κοινής ωφέλειας για όσους πλήττονται. Στη Σουηδία θα διατεθούν €500 δισεκατομμύρια δανείων στις επιχειρήσεις μέσω τραπεζών με μηδενικό επιτόκιο και δίνεται η δυνατότητα ανατολής φορολογικών υποχρεώσεων για ένα χρόνο με κόστος €27.5 δισεκατομμύρια, ενώ καλύπτεται το 95% των μισθών στις επιχειρήσεις και παγώνουν αναδρομικά από 1 Ιανουαρίου οι ασφαλιστικές εισφορές.

Η πρόταση – πακέτο του ΣΥΡΙΖΑ, που κινείται εντός του ευρωπαϊκού μέσου όρου παρεμβάσεων ενίσχυσης (δημοσιονομικές δαπάνες μαζί με εγγυήσεις και χρηματοδοτικά εργαλεία) βασίζεται σε τρία σκέλη: Δαπάνες για την άμεση ενίσχυση της Δημόσιας Υγείας, δημοσιονομικές δαπάνες άμεσης ενίσχυσης επιχειρήσεων, εργαζομένων και πολιτών και τέλος ένα μεγάλο πακέτο ενίσχυσης  της ρευστότητας των επιχειρήσεων με εγγυήσεις δανείων.

Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να πιέζει για την έκδοση ευρωομολόγου, θέση στην οποία πρόσφατα μπήκε και η ελληνική κυβέρνηση, το οποίο να έχει έκταση ικανή να βοηθήσει την ευρωπαϊκή οικονομία, ακόμα και στην περίπτωση που η Γερμανία και οι δορυφόροι της επιμείνουν να αρνούνται, όπως επισημαίνει και ο Αλέξης Τσίπρας στο άρθρο του στη Le Monde. Ο Αλέξης Τσίπρας μάλιστα τόσο πριν όσο και μετά την παρέμβασή του με το άρθρο του στη Le Monde έχει κύκλο επαφών με πολλούς Ευρωπαίους αξιωματούχους, πολιτικούς και ηγέτες, οι οποίοι συμφώνησαν  με το μήνυμα της παρέμβασης και τόνισαν την ανάγκη εξεύρεσης μίας ευρωπαϊκής λύσης με αλληλεγγύη και μέτρα όπως το ευρωομόλογο, ακόμα και χωρίς τη συμμετοχή Γερμανίας και Ολλανδίας (δες το σχετικό άρθρο για περισσότερες πληροφορίες).