Σύγχρονη αντιμετώπιση της βαρηκοΐας

Ο όρος βαρηκοΐα είναι ταυτόσημος με την οποιαδήποτε βαθμού απώλεια ακοής. Στις μέρες μας υπολογίζεται ότι, παγκοσμίως, το 9% του πληθυσμού πάσχει απο βαρηκοΐα (περίπου 550.000.000).

 Από αυτούς λιγότεροι από 10% έχουν ακουστικό και ακόμα λιγότεροι το χρησιμοποιούν.

 Η βαρηκοΐα διακρίνεται σε:

• Βαρηκοΐα αγωγής: Οφείλεται σε βλάβες του πτερυγίου, ατρησία, εξωστόσεις, κυψελίδα, εξωτερική ωτίτιδα, εκκριτική, μέση ωτίτιδα, διάτρηση του τυμπάνου, βλάβη οσταρίων, χολοστεάτωμα. Η αντιμετώπιση κατά περίπτωση είναι φαρμακευτική ή χειρουργική (χολοστεάτωμα, διατρήσεις).
• Βαρηκοΐα νευροαισθητήριος: Οφείλεται σε βλάβες του κοχλία, του ακουστικού νεύρου ή σε βλάβη των ίδιων των κέντρων ακοής του εγκεφάλου.
• Βαρηκοΐα μικτού τύπου: Όπου συνυπάρχουν οι δύο παραπάνω κατηγορίες.

Η αντιμετώπιση της νευρωαισθητηρίου βαρηκοΐας δεν είναι ούτε φαρμακευτική αλλά ούτε και χειρουργική. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη βαρηκοΐα με τη χρήση ακουστικών βαρηκοΐας διαφόρων τύπων. Μια ειδική κατηγορία ασθενών (κώφωση και πολύ μεγάλου βαθμού αμφίπλευρες βαρηκοΐες) μπορεί να αντιμετωπιστεί με χρήση εμφυτευμάτων (κοχλιακών και στελέχους).

Τα ακουστικά στις μέρες μας είναι ψηφιακά (ή προγραμματιζόμενα αναλογικά) με πλήθος ρυθμίσεων και με χαρακτηριστικά τέτοια ώστε ο ήχος τους να μοιάζει φυσικός. Διακρίνονται σε:

• Οπισθοωτιαία ( ΒΤΕ): Για μεγάλου και σοβαρού βαθμού βαρηκοΐες. Το μέγεθός τους είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με το παρελθόν.
• Ενδοωτιαία (ITE): Τοποθετούνται στην είσοδο του έξω ακουστικού πόρου και την κόγχη του πτερυγίου.
• Ενδοκαναλικό (ITC): Στο στόμιο του έξω ακουστικού πόρου, για μέτριες και ελαφρές βαρηκοΐες.
• Πλήρως ενδοκαναλικό (CIC): Ολόκληρο το ακουστικό μέσα στον έξω ακουστικό πόρο, για ήπιες βαρηκοΐες με άριστα χαρακτηριστικά και αποτελέσματα.
• Οστεόφωνα: Συσκευές που τοποθετούνται στη μαστοειδή απόφυση, μεταδίδουν τον ήχο με δόνηση στη μαστοειδή απόφυση.

 Ο υποψήφιος χρήστης ακουστικού πρέπει να ενημερωθεί για τα τεράστια άλματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, έχοντας ελαχιστοποιηθεί τα κατασκευαστικά και χρηστικά προβλήματα των ακουστικών, κυρίως λόγω της ψηφιακής τεχνολογίας. Δίνεται πλέον η δυνατότητα να δοκιμάσει κάποιος ένα ακουστικό τόσο σε κλειστό, όσο και σε ανοικτό χώρο και να αξιολογήσει  ο ίδιος το αποτέλεσμα. Τα ακουστικά δεν είναι πια εκείνες οι τεραστίου μεγέθους οπισθοωτιαίες συσκευές που φαίνονταν απο μακρυά, σφύριζαν και όταν υπήρχε θόρυβος έπρεπε να το ρυθμίσει ή να το αφαιρέσει.

Τα σύγχρονα ακουστικά μπορούν να συνδεθούν ασύρματα με συσκευές όπως το τηλέφωνο, η τηλεόραση και άλλες πηγές ήχου. Υπάρχουν φίλτρα που κάνουν το χρήστη να ακούει φυσιολογικά τη φωνή του, βελτιώνουν την αίσθηση κατεύθυνσης του ήχου, όπως και συστήματα που αναγνωρίζουν τον ήχο του περιβάλλοντος, μειώνουν την έντασή του αλλά διατηρούν την ένταση της φωνής του συνομιλητή, με τρόπο που το ίδιο ακουστικό χωρίς καμμιά άλλη ρύθμιση να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο σπίτι, στο γραφείο, στο δρόμο αλλά και στο γήπεδο. Είναι συσκευές που δημιουργήθηκαν για να βελτιώσουν τη ζωή μας και όσο περνάει ο καιρός τα καταφέρνουν όλο και καλύτερα. Είναι απλές, εύχρηστες, και το κυριότερο, δίνουν τη δυνατότητα καλής επικοινωνίας, εξαλείφοντας το κυριότερο πρόβλημα της βαρηκοΐας, την απομόνωση.

 *Άρθρο του Δημήτριου Λιούμπα - ΩΡΛ, Αναπληρωτή Διευθυντή Κλινικής Ωτορινολαρυγγολογίας - Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής του Metropolitan General.