Ενθρονίστηκε ο νέος μητροπολίτης Γλυφάδας Αντώνιος (εικόνες)
Παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερωνύμου, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα η τελετή ενθρόνισης του νέου μητροπολίτη Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης, Αντωνίου, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στη Γλυφάδα.
Στην πορεία του σεβασμιωτάτου στη ζωή της Εκκλησίας και τη διακονία του που είναι «διακριτές και ουσιαστικές», αναφέρθηκε στον λόγο του ως τοποτηρητή της Μητρόπολης ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και επεσήμανε ότι ο Θεός τον προίκισε με ταλέντα, που είχε όμως τη δυνατότητα να τα καλλιεργήσει και να τα επαυξήσει για το κοινό καλό.
Αναφέρθηκε ιδιαιτέρως στη σύνεση, τη σοφία και την ταπείνωσή του, αλλά και στην αγαστή συνεργασία του με την ομάδα των μητροπολιτών που ασχολούνται με τα οικονομικά της Εκκλησίας, από τη θέση του γενικού διευθυντή της Οικονομικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου τοποθετήθηκε το 2011.
Τον προέτρεψε, μάλιστα, κάθε λύπη και χαρά να τα εναποθέτει στην Αγία Τράπεζα και, τέλος, του ευχήθηκε εκ μέρους όλου του σώματος της Εκκλησίας «μέσα από την καρδιά μας, γνωρίζοντας τις σημερινές συνθήκες, να επιτύχεις να διακονήσεις ως μέχρι σήμερα, τίμια, υπεύθυνα, αντικειμενικά, ό,τι θα σου αναθέτει η Εκκλησία».
Στον ενθρονιστήριο λόγο του, ο μητροπολίτης Γλυφάδας Αντώνιος τόνισε: «Το άμετρον έλεος της Τρισηλίου Θεότητος, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, ηυδόκησε προ ολίγων ημερών να εκλεγώ Μητροπολίτης της θεοσώστου αυτής Μητροπόλεως. “Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν”.
Όμως κυριολεκτικά αισθάνομαι πολύ μικρός προ του μεγέθους και του βάρους των ευθυνών, που με τας τιμίας ψήφους των Αγίων Αρχιερέων έθεσε στους αδυνάτους ώμους μου ο Μέγας Αρχιερεύς Κύριος Ιησούς Χριστός.
Εν ταπεινώσει δοξάζω την απέραντη ευσπλαχνία Του δι’ εμέ. Και ομολογώ, ότι είμαι δούλος Του, δούλος Ιησού Χριστού και διάκονος της Εκκλησίας Του, η Οποία με αποστέλλει να υπηρετήσω και να διακονήσω τους εν Χριστώ αδελφούς μου της κατά Γλυφάδα, Ελληνικό, Βούλα, Βάρη και Βουλιαγμένη τοπικής Εκκλησίας. Με αποστέλλει να διακονήσω τους αδελφούς μου εις “τύπον και τόπον Χριστού”. Πράγμα που σημαίνει, ότι η όποια εξουσία του Επισκόπου δεν είναι κοσμική, αλλά καθαρά πνεματική. Είναι διακονία αγιασμού, ταπεινώσεως και αγάπης, κατά το πρότυπο του μεγάλου Αρχιερέως Ιησού Χριστού. Και έχει ένα σκοπό? την σωτηρία των λογικών προβάτων του Θεού, δηλαδή την αιωνία ένωσή τους με τον Κύριο.
Γι’ αυτό, όπως Εκείνος ήταν άγγελος ειρήνης, ομοίως και εγώ αποστέλλομαι από την Εκκλησία να γίνω άγγελος ειρήνης και πηγή γαλήνης για τις ταραγμένες από οποιαδήποτε αιτία ψυχές».
Επιπλέον, μεταξύ άλλων, υπογράμμισε ότι τα πέντε βασικά σημεία στα οποία θα κινηθεί για την εκπλήρωση της ιερής αποστολής του είναι: «Πρώτον, η διαφύλαξις της Ορθοδόξου πίστεως. Διότι η πίστις της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι η έκφρασις της Αποκαλύψεως, που εδόθη από τον Χριστό στους αγίους αποστόλους και στους αγίους πατέρες. Και η πίστις αυτή είναι η οδός της σωτηρίας.
Δεύτερον, η πιστότητα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι το πραγματικό Θεανθρώπινο Σώμα του Χριστού και η κιβωτός της Χάριτος του Θεού.
Και υπακοή στον συνοδικό θεσμό της Εκκλησίας μας.
Τρίτον, η διδασκαλία με θεολογικό λόγο, σοβαρό και σύγχρονο, όχι λαικιστικό, που αποβλέπει σε εξωτερικές εντυπώσεις, ούτε με φανατισμούς και απολυτοποιήσεις ωρισμένων πλευρών. Διότι ο λόγος της Εκκλησίας, αποσκοπεί στην λύση των εσωτερικών υπαρξιακών προβλημάτων του ανθρώπου, και πρέπει να είναι ενοποιητικός και ειρηνικός.
Τέταρτον, η αγάπη και στήριξις των Συμπρεσβυτέρων μου, εφ' όσον βεβαίως και εκείνοι αγωνίζονται τον καλόν αγώνα της πίστεως. Ο Επίσκοπος είναι ο κυβερνήτης του πλοίου της Εκκλησίας. Και όπως δεν νοείται κυβερνητής χωρίς πλήρωμα, έτσι δεν νοείται και Επίσκοπος χωρίς τους πολυτίμους και αξίους συνεργάτας του, που είναι οι Πρεσβύτεροι? τα μάτια, τα αυτιά, το στόμα και τα χέρια του Επισκόπου σε κάθε Ενορία.
Πέμπτον, η αξιοποίησις των χαρισμάτων των λαικών μελών του Σώματος του Χριστού και ενεργοποίησίς τους στην εκκλησιαστική μας Κοινότητα, διότι χωρίς ορθόδοξο λαό δεν νοείται Εκκλησία.
Ιδιαιτέρως θα ασχοληθώ με τους νέους. Οι νέοι δεν είναι απλώς η ελπίδα του μέλλοντος, είναι και η δυναμικότητα του παρόντος. Αισθάνομαι ιδιαίτερη αγάπη προς τους νέους, όχι μόνον διότι σχεδόν σε ολόκληρη την μέχρι σήμερα ιερατική μου ζωή ασχολούμαι με αυτούς, αλλά και διότι μέσα από τους προβληματισμούς τους, και τον ασυμβίβαστο τρόπο που αντιμετωπίζουν τα διάφορα θέματα, ανακαλύπτει κανείς την ουσία της ορθοδόξου ζωής. Γι' αυτό θέλω να συζητώ με νέους ανθρώπους, που αναζητούν το πραγματικό νόημα της ζωής».
Ο νέος ποιμενάρχης, κατά την άφιξή του, έτυχε θερμής υποδοχής από πλήθος πιστών, πολλούς μητροπολίτες από την Αττική και την υπόλοιπη χώρα, αλλά και τις Αρχές του τόπου.
Εκ μέρους του Κλήρου, τον υποδέχθηκε ο πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης αρχιμανδρίτης Αλέξιος, ενώ ο Eπίσκοπος Ανδρούσης Κωνστάντιος του παρέδωσε την αρχιερατική ράβδο με την άφιξή του στον αύλιο χώρο του ναού.
