Ανακαλύφθηκε το πιο μακρινό ουράνιο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα
Ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ, ανακάλυψε το πιο μακρινό σώμα που έχει ποτέ βρεθεί στο ηλιακό μας σύστημα. Είναι το πρώτο αντικείμενο - κατά πάσα πιθανότητα ένας νάνος πλανήτης - που ανιχνεύθηκε σε απόσταση άνω των 100 αστρονομικών μονάδων (μια αστρονομική μονάδα αντιστοιχεί στην απόσταση της Γης από τον Ήλιο). Η διάμετρός του εκτιμάται σε περίπου 500 χιλιόμετρα, ενώ έχει μια ροζέ απόχρωση, κάτι που προδίδει ότι διαθέτει πολύ πάγο στην επιφάνειά του.
Η ανακοίνωση για το νέο σώμα, που έχει την προσωρινή ονομασία "2018 VG18" και το παρατσούκλι «Απομακρυσμένο», έγινε από το Κέντρο Ελασσόνων Πλανητών της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης. Η ανακάλυψή του έγινε αρχικά από το ιαπωνικό τηλεσκόπιο «Σουμπαρού», διαμέτρου οκτώ μέτρων, στο όρος Μάουνα Κέα της Χαβάης, ενώ ακολούθησαν παρατηρήσεις για επιβεβαίωση από Μαγγελανικό τηλεσκόπιο στο Αστεροσκοπείο Λας Καμπάνας της Χιλής.
Το "2018 VG18" απέχει περίπου 120 αστρονομικές μονάδες, ενώ το πιο μακρινό σώμα που είχε βρεθεί μέχρι σήμερα, ήταν η Έρις σε απόσταση περίπου 96 αστρονομικών μονάδων. Ο Πλούτων, ο πιο γνωστός νάνος πλανήτης, απέχει 34 αστρονομικές μονάδες.
Τον Οκτώβριο η ίδια ερευνητική ομάδα είχε ανακοινώσει την ανακάλυψη ενός άλλου πολύ μακρινού σώματος στο ηλιακό μας σύστημα, του «Γκόμπλιν» (πιο επίσημα "2015 TG387") σε απόσταση 80 αστρονομικών μονάδων.
Οι συγκεκριμένοι αστρονόμοι (Σκοτ Σέπαρντ του Ινστιτούτου Κάρνεγκι, Τσαντ Τρουχίγιο του Πανεπιστημίου της Β.Αριζόνα και Ντέηβιντ Θόλεν του Πανεπιστημίου της Χαβάης) είχαν το 2014 προτείνει ως πιθανή την ύπαρξη στο ηλιακό μας σύστημα ενός αόρατου μέχρι σήμερα ένατου πλανήτη, πολύ μεγαλύτερου από τη Γη, γνωστού και ως «πλανήτη Χ», τον οποίο έκτοτε αναζητούν.
Ο Σέπαρντ δήλωσε ότι ο «2018 VG18» είναι «πολύ πιο μακρινός και αργός από κάθε άλλο αντικείμενο που έχει παρατηρηθεί στο ηλιακό σύστημα, συνεπώς θα χρειασθούν λίγα χρόνια, έως ότου υπολογισθεί πλήρως η τροχιά του. Βρέθηκε στην ίδια περιοχή του ουρανού που έχουν βρεθεί και άλλα πολύ μακρινά ουράνια σώματα».
Ο Θόλεν εκτίμησε ότι «o 2018 VG18 χρειάζεται πάνω από 1.000 χρόνια για να κάνει ένα ταξίδι γύρω από τον Ήλιο» (σ.σ. η διάρκεια του έτους του).
