Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης καυτός όσο ο Ήλιος
Τον πιο καυτό γιγάντιο εξωπλανήτη, που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα, ανακάλυψαν οι αστρονόμοι. Οι θερμοκρασίες του φτάνουν τους 4.327 βαθμούς Κελσίου, ξεπερνώντας κατά πολύ τις θερμοκρασίες των άστρων, ενώ είναι μόλις 927 βαθμούς ψυχρότερος από τον Ήλιο. Το τελευταίο ρεκόρ εξωπλανήτη ήταν 3.027 βαθμούς Κελσίου.
Ο πιο καυτός εξωπλανήτης βρίσκεται σε απόσταση 650 έτη φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού Κύκνου. Πρόκειται για έναν αέριο γίγαντα με σχεδόν τριπλάσια μάζα από τον Δία, αλλά με τη μισή πυκνότητα του τελευταίου.
Πρόκειται για τον KELT-9b και περιφέρεται γύρο από το τεράστιο καυτό άστρο KELT-9, το οποίο είναι διπλάσιο σε μέγεθος από τον Ήλιο και έχει θερμοκρασίες κοντά στους 9.900 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή σχεδόν διπλάσιες από τον Ήλιο.
Ο εξωπλανήτης είναι βαρυτικά «κλειδωμένος» με το άστρο του, πράγμα που σημαίνει ότι η μία πλευρά του φωτίζεται μόνιμα από αυτό, ενώ η άλλη παραμένει πάντα σκοτεινή (όπως συμβαίνει με τη Σελήνη σε σχέση με τη Γη). Η φωτεινή πλευρά του εξωπλανήτη «βομβαρδίζεται» ανηλεώς από τρομερά ισχυρή αστρική ακτινοβολία. Είναι τόσο υψηλή η θερμοκρασία του KELT-9b, που η υπεριώδης ακτινοβολία του μητρικού άστρου του θα αναγκάζει τα μόρια εξωπλανήτη να διασπώνται και θα έχει εξατμίσει την όποια ατμόσφαιρά του.
Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον καθηγητή αστρονομίας Σκοτ Γκάουντι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature και παράλληλη ανακοίνωση σε συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Όστιν του Τέξας, χρησιμοποίησαν για τις παρατηρήσεις τους το τηλεσκόπιο KELT-North στην Αριζόνα. Θα ακολουθήσουν και άλλες παρατηρήσεις με διαφορετικά τηλεσκόπια, μεταξύ των οποίων τα διαστημικά Spitzer και Hubble.
Παραμένει άγνωστο αν ο καυτός εξωπλανήτης διαθέτει στερεό πυρήνα, ένα ερωτηματικό που αφορά και τον Δία. Σε κάθε περίπτωση, με ή χωρίς στερεό πυρήνα, η τύχη του καυτού εξωπλανήτη μοιάζει μάλλον δυσοίωνη σε βάθος χρόνου, καθώς βρίσκεται τόσο κοντά στο άστρο του, που ολοκληρώνει μια πλήρη περιφορά γύρω από αυτό σε μόλις μιάμιση γήινη μέρα (η διάρκεια του έτους του). Έτσι, όταν το άστρο του αναπόφευκτα κάποια στιγμή -σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια- «φουσκώσει» για να μετατραπεί σε ερυθρό γίγαντα, θα «καταπιεί» πάραυτα τον εξωπλανήτη.