Οι εκλογές στην Τουρκία δε θα φέρουν αυτοδυναμία

Οι βουλευτικές εκλογές της Κυριακής στην Τουρκία, καθώς είναι ουσιαστικά επαναληπτικές,  καλούνται να απαντήσουν στα ερωτήματα που ίσχυαν και στις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015: στο αν θα καταφέρει το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία και στο αν θα μπορέσει να ανοίξει ο δρόμος για ένα είδος προεδρικού συστήματος στη χώρα.

Εάν ωστόσο οι εκλογές του Ιουνίου ληφθούν υπόψη ως δημοσκόπηση και ταυτόχρονα δοθεί βάση στις δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει από τις 7 Ιουνίου μέχρι σήμερα, το πιθανότερο είναι να προκύψει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα με αυτό του Ιουνίου.

Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία. Συνεπώς το ερώτημα είναι τι θα γίνει αν επαναληφθεί το αποτέλεσμα του Ιουνίου.

Το  Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, που αναδείχθηκε πρώτο στις εκλογές του Ιουνίου, είχε θέσει ως στόχο μετά τις εκλογές να μην σταθεί δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης και να οδηγηθεί η χώρα σε επαναληπτικές εκλογές. Αυτό και έγινε.

Η πόλωση που εξακολουθεί να ισχύει δείχνει ότι δεν έχουν αλλάξει και πολλά ως προς τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού. Ήδη μάλιστα στελέχη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης κάνουν λόγο για πραγματοποίηση τρίτων εκλογών μέσα σε λίγους μήνες, αν δεν αποκτήσει το κόμμα τους την αυτοδυναμία.

Αυτό που μεγεθύνει την πόλωση είναι η στάση του κυβερνώντος κόμματος σε θέματα δημοκρατίας, δικαιωμάτων και ελευθεροτυπίας. Οι επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων, ο διορισμός κυβερνητικών επιτρόπων σε μέσα ενημέρωσης του χώρου της αντιπολίτευσης και οι δηλώσεις αξιωματούχων του κυβερνώντος κόμματος ότι οι επιχειρήσεις εναντίον των αντιπολιτευόμενων μέσων θα συνεχιστεί, όλα αυτά προκαλούν την αντίδραση σύσσωμης της αντιπολίτευσης.

Ωστόσο οι πολύ έντονες διαφορές μεταξύ των τριών κομμάτων της αντιπολίτευσης καθιστούν σχεδόν αδύνατη τη σύμπραξή τους για μια κυβέρνηση συνασπισμού, ακόμη κι αν αυτά τα τρία κόμματα μετά τις εκλογές έχουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αυτό αφορά ιδιαίτερα τη στάση του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος το οποίο δεν δέχεται κανενός είδους συνεργασία με το φιλοκουρδικό Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών.

Συνεπώς τα ρεαλιστικά σενάρια αφορούν τη συνεργασία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ή με το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα ή με το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος. Εάν όμως ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι το ιδεολογικό προφίλ των δύο τελευταίων ταυτίζεται με την υπόστασή τους ως κομμάτων, τότε και αυτά τα ρεαλιστικά σενάρια θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν.

Με λίγα λόγια, εκτός από την περίπτωση που έχει αυτοδυναμία το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, το αδιέξοδο φαίνεται να είναι δεδομένο.