100 χρόνια από τον θρίαμβο του ποδοσφαίρου στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Βρετανοί και Γερμανοί στρατιώτες συγκεντρώθηκαν σε ένα μικρό γήπεδο στο Αφγανιστάν για ένα ματς ποδοσφαίρου στη μνήμη της αυθόρμητης ανακωχής των Χριστουγέννων μεταξύ των στρατιωτών των δυο δυνάμεων πριν από έναν αιώνα, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα Χριστούγεννα του 1914 τα αντιμαχόμενα στρατεύματα που είχαν παραταχθεί κατά μήκος του μετώπου και επί τέσσερις μήνες αλληλοσκοτώνονταν προχώρησαν σε μια σειρά από ανεπίσημες αλλά εκτεταμένες εκεχειρίες για να τραγουδήσουν τα κάλαντα, να ανταλλάξουν δώρα ή να παίξουν ποδόσφαιρο στην ουδέτερη ζώνη. Η Ανακωχή των Χριστουγέννων, όπως έχει περάσει στην ιστορική μνήμη, εορτάζεται ως ένας θρίαμβος της ανθρωπότητας κατά της βαρβαρότητας του πολέμου.

Εκατό χρόνια αργότερα, σε μια στρατιωτική βάση στο πεδίο των μαχών του Αφγανιστάν, ο αγώνας ποδοσφαίρου πραγματοποιήθηκε στη βάση όπου βρετανικά και τα γερμανικά στρατεύματα έχουν περάσει πάνω από μια δεκαετία, συμμετέχοντας στη συμμαχία που πολεμά τους Ταλιμπάν. Εκείνοι που έπαιξαν ποδόσφαιρο στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν είπαν πως ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα ελπίδας σε αυτούς που μάχονται τον εχθρό σε μια χώρα η οποία δοκιμάζεται από δεκαετίες συγκρούσεων. «Γιορτάζουμε αυτά που μας ενώνουν», δήλωσε ο ταξίαρχος Τζέιμς Στόπφορντ, ο διοικητής των βρετανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν. «Κοιτάξτε τη συντροφικότητα των ανθρώπων εδώ» συμπλήρωσε.

Βρετανοί και Γερμανοί στρατιώτες τραγούδησαν την Άγια Νύχτα και φωτογραφήθηκαν σε στιγμές που ομοιάζουν με εκείνες του 1914 όπως τις περιέγραφαν στα γράμματά τους προς τις οικογένειές τους οι στρατιώτες εκείνης της εποχής. Σε μια επιστολή η οποία δημοσιεύθηκε από την ταχυδρομική υπηρεσία της Βρετανίας σήμερα ένας Βρετανός στρατιώτης της εποχής υπενθύμισε τη στιγμή που δύο Γερμανοί οπλίτες βγήκαν από τα χαρακώματα κουνώντας τα χέρια.

«Νομίζω ότι σήμερα είδα ένα από τα πιο εκπληκτικά θεάματα που μπορεί κανείς να δει» έγραφε ο λοχαγός Έι Ντι Τσάτερ. « Ήμασταν έτοιμοι να ανοίξουμε πυρ εναντίον τους όταν είδαμε ότι δεν είχαν τουφέκια... σε περίπου δύο λεπτά το πεδίο μεταξύ των δύο χαρακωμάτων γέμισε με τους οπλίτες και τους αξιωματικούς των δύο πλευρών, που κουνούσαν τα χέρια και εύχονταν ο ένας τον άλλον καλά Χριστούγεννα» έγραφε στην επιστολή του πριν από έναν αιώνα ο Βρετανός αξιωματικός.