Σαν σήμερα, το 1976: Μαύρη μέρα για την ιστορία του Παναθηναϊκού (βίντεο)
Ήταν μία μέρα του χειμώνα σαν τώρα, 38 χρόνια πριν. Σαν σήμερα στην «αυλαία» του 1979. Στις 30 Δεκεμβρίου. Τότε που σαν εφιάλτης ήρθε και καταγράφηκε στην Ιστορία του Παναθηναϊκού μία απρόβλεπτη σε μέγεθος συντριβή, μία μεγάλη σε έκταση ήττα, που και μέχρι σήμερα δεν έχει επαναληφθεί. Μία ντροπιαστική ήττα με 6-0 από τον Ηρακλή των καλών εποχών, μέσα στο Καυτανζόγλειο στάδιο, για τον Παναθηναϊκό που ήταν διεκδικητής του τίτλου, στο πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα της χώρας, ενώ για τον Ηρακλή ήταν ένα απλό εντός έδρας παιχνίδι. Αυτό όμως που ήταν ένα απλό παιχνίδι για τον Ηρακλή μεταβλήθηκε σε μία πανδαισία ποδοσφαιρικής ομορφιάς, για να καταλήξει σε μία πολύ «βαριά» για την υπόσταση και την ιστορία του Παναθηναϊκού διαδικασία.
Οι «πράσινοι» είχαν έναν φημισμένο για την εποχή προπονητή, τον Μπρούνο Πεζάολα. Την ημέρα εκείνη ο Αργεντινός -με ιταλική υπηκοότητα- τεχνικός έκανε πρεμιέρα στο «τιμόνι» της αθηναϊκής ομάδας και κατ' επέκταση στο νεοσύστατο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ο Ηρακλής ήταν μια ομάδα με μερικούς «σολίστες» που θα ζήλευε κάθε ομάδα και με... διευθυντή ορχήστρας τον Βασίλη Χατζηπαναγή, στα πρώτα χρόνια του στην Ελλάδα.
Τα διαδοχικά «χτυπήματα» σε βάρος της αθηναϊκής ομάδας άρχισαν από το πρώτο κιόλας λεπτό, από τα πρώτα 20 δευτερόλεπτα της αναμέτρησης, όταν ο «μάγος της εποχής», Βασίλης Χατζηπαναγής, από μία ωραία σέντρα του Δραμινού χαφ, Χατζηελευθερίου, άνοιξε το σκορ. Ακολούθησε δεύτερο γκολ 20 λεπτά αργότερα από τον Χατζηελευθερίου, ενώ μέχρι το τέλος του πρώτου μέρους το ντέρμπι είχε ουσιαστικά κριθεί, αφού ο Δημήτρης Γκέσιος είχε σκοράρει το τρίτο γκολ. Ατυχώς για τον Παναθηναϊκό, ο χορός των τερμάτων δεν σταματούσε εκεί.
Στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους ο Νίκος Καλαμπάκας, σημερινός πρόεδρος της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πιερίας, πέτυχε το 4-0 και στα μισά του β΄ ημιχρόνου ο Μπάμπης Ξανθόπουλος ανέβασε τον δείκτη του σκορ στο 5-0. Το τελευταίο γκολ του παιχνιδιού σημείωσε ο αμυντικός Βούλγαρης οκτώ λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα, με τον Ηρακλή να επιβεβαιώνει κάτι που δεν ήταν κανόνας στο ποδόσφαιρο: ότι μία ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, με ποδοσφαιριστές που δεν ήταν ιδιαίτερα ακριβοί, αλλά ταλαντούχοι και με ηγέτη έναν αξεπέραστο Βασίλη Χατζηπαναγή μπορούσε να γίνει... εφιάλτης της πιο καλής ομάδας. Όπως τότε ο Παναθηναϊκός που με ποδοσφαιριστές σαν τους Ρότσα, Λιβαθηνό, τον Κωνσταντίνου κάτω από τα δοκάρια, τους Τερζανίδη, Καψή, Κίζα κι άλλους ακόμα σημαντικούς εκείνη την περίοδο παίκτες, δεν μπορούσε να κρατήσει την εστία του μακριά από τους κυανόλευκους «δαίμονες».
Το παιχνίδι αυτό πέρασε στην Ιστορία σαν η πιο βαριά ήττα του Παναθηναϊκού στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ενώ ταυτόχρονα ήταν και η μεγαλύτερη διάκριση του Ηρακλή εντός συνόρων. Η ομάδα των «κυανόλευκων», καθοδηγούμενη από έναν... πανούργο τεχνικό που είχε περάσει σαν ποδοσφαιριστής από τον Ηρακλή, τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό, τον Μιχάλη Μπέλλη από το Πολύκαστρο Κιλκίς, ήξερε πως να διαχειριστεί ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι σαν αυτό της 30ης Δεκεμβρίου του 1978. Ο Έλληνας τεχνικός διέγραψε μία σημαντική καριέρα σαν ποδοσφαιριστής, καταλήγοντας και στον ΠΑΟΚ, ενώ είχε τη δυνατότητα να εργαστεί σε 17 διαφορετικούς συλλόγους σαν προπονητής, με κύριο άξονα όμως τον ΠΑΟΚ, από τον οποίον πέρασε τρεις διαδοχικές φορές με αξιόλογη επιτυχία. Ο 77χρονος σήμερα προπονητής θυμήθηκε σαν χθες τις λεπτομέρειες εκείνου του παιχνιδιού, μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ).
«Ήταν το παιχνίδι του πρώτου γύρου μεταξύ των δύο ομάδων και είχε προηγηθεί μία σχετική προπαγάνδα από την πλευρά των ανθρώπων του Παναθηναϊκού και των μέσων ενημέρωσης ότι ο Παναθηναϊκός θα αποκτούσε σύντομα τον Βασίλη Χατζηπαναγή, για τον οποίον είχε μία πολύ καλή εικόνα. Αυτό γίνονταν στο πλαίσιο της αποδυνάμωσης και της διάσπασης της προσοχής των ποδοσφαιριστών του Ηρακλή. Εγώ, λόγω της γνωριμίας που είχα με τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού και βεβαίως με τον τότε πρόεδρο, τον Αντώνη Μαντζαβελάκη, τους ενημέρωσα πως ο κορυφαίος την περίοδο εκείνη Έλληνας ποδοσφαιριστής δεν θα μπορούσε να φύγει από τον Ηρακλή για καμία άλλη ομάδα στην Ελλάδα και από τον Παναθηναϊκό μου είχαν προτείνει να αναλάβω την τεχνική ηγεσία εβδομάδες πιο πριν. Δεν θα μπορούσα φυσικά να έφευγα από τον Ηρακλή, γιατί από αυτόν γεννήθηκα ποδοσφαιρικά και ήμουν στο τιμόνι της ομάδας. Με τον Βασίλη Χατζηπαναγή εκείνες τις μέρες κάναμε ειδικές προπονήσεις για το ματς με τον Παναθηναϊκό. Στον Ηρακλή υπήρχε μία διαμάχη μεταξύ των παραγόντων του και κυρίως των πρώην προέδρων, Κώστα Περτσινίδη και Παναγιώτη Χαραλαμπίδη, που δεν είναι δυστυχώς τώρα στην ζωή και το κλίμα δεν ήταν το καλύτερο δυνατό. Είχα κάνει με τον Γκιούλα Λόραντ βοηθός στον πάγκο του ΠΑΟΚ, όπως και με τον Λες Σάνον, και ήξερα πώς να διαχειριστώ τη λειτουργία μιας ομάδας και των ποδοσφαιριστών της πριν από ένα τέτοιο σημαντικό παιχνίδι. Μίλησα πριν από τον αγώνα με τους ποδοσφαιριστές, τους επεσήμανα τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού και είχα τη σιγουριά πως, αν οι αντίπαλοί μας δεν αντιμετώπιζαν σκληρά τον Χατζηπαναγή, αυτός θα μπορούσε να ξεκινήσει το παιχνίδι της ομάδας προς τη νίκη» είπε ο Μιχάλης Μπέλλης και συνέχισε:
«Πράγματι εκείνη την μέρα ήταν η αποθέωση του Βασίλη Χατζηπαναγή, που έκανε ό,τι ήθελε, ήταν ο "πρωτομάστορας" από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα του αγώνα. Μάλιστα, είχε πετύχει και το πρώτο γκολ πριν συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό και ο κόσμος στις κερκίδες ήταν ενθουσιώδης, βλέποντας ότι στο γήπεδο υπήρχε μία ομάδα. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Βασίλης Κωνσταντίνου, ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού, στο τέλος του ημιχρόνου ήρθε στον πάγκο μου και μου είπε: "Ή θα τον βγάλεις από το παιχνίδι αυτόν τον Ρώσο ή θα τον δείρω εγώ". Ο Βασίλης έκανε πραγματικά ό,τι ήθελε και ανακάτευε την άμυνα του Παναθηναϊκού ως το τέλος. Ήταν μάλιστα τέτοια η καθολική κυριαρχία μας επί του Παναθηναϊκού που από το ημίχρονο είχε κριθεί κιόλας το παιχνίδι με το 3-0. Και για το λόγο αυτό ο αντίπαλος συνάδελφος προπονητής, ο Μπρούνο Πεζάολα, δεν έκανε καμία αλλαγή για την ομάδα του ως το τέλος του παιχνιδιού, απογοητευμένος από την εικόνα που είχε. Ένα άλλο στοιχείο του συγκεκριμένου αγώνα είναι πως, επειδή τις προηγούμενες μέρες από το παιχνίδι αυτό ο Λάκης Παπαϊωάννου, που ήταν μία από τις βασικές μονάδες του Ηρακλή, είχε υποπέσει σε μία προπόνηση σε ένα πειθαρχικό παράπτωμα και για τον λόγο αυτό τον άφησα εκτός αρχικής ενδεκάδας στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μερίδα των οπαδών του Ηρακλή πριν από το παιχνίδι να με αποδοκιμάζει και να με βρίζει για την απόφασή μου αυτή. Αλλά αυτά κράτησαν για λίγο, γιατί με το ξεκίνημα του παιχνιδιού ο Ηρακλής έπαιζε τέτοιο ποδόσφαιρο και με πρωταγωνιστές όλους αυτούς που είχα στον κορμό κατάφερε να πάρει όχι μόνο τη νίκη, αλλά και ένα πρωτόγνωρο αποτέλεσμα στο τέλος. Στη θέση του Λάκη Παπαϊωάννου είχα χρησιμοποιήσει τον Τάσο Καφκεναρη, ένα νέο παιδί, πολύ-εργαλείο, πολύ καλός ποδοσφαιριστής, ο οποίος έκανε υποδειγματικά τη δουλειά του, ενώ και ο Παπαϊωάννου μπήκε στα μισά του δευτέρου ημιχρόνου στη θέση του Χατζηελευθερίου, όταν όλα είχαν κριθεί».