Ξέσπασμα προπονητή, παικτών και οπαδών της Ντόρτμουντ κατά της UEFA (βίντεο)
«Νιώθω σαν ένα ζώο και όχι σαν ένας άνθρωπος». Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος απελευθέρωσε την πίεση που προκάλεσε η δολοφονική επίθεση στο πούλμαν που μετέφερε την αποστολή της Ντόρτμουντ στο “Signal Iduna Park”, το απόγευμα της Μ. Τρίτης.
Σε μία στιγμή έντονης συναισθηματικής φόρτισης, ο διεθνής Έλληνας αμυντικός, ο προπονητής Τόμας Τούχελ, αλλά και αρκετοί παίκτες της Ντόρτμουντ, ξέσπασαν εναντίον της UEFA, μετά την ήττα με 2-3 από τη Μονακό, για την απόφαση διεξαγωγής του αγώνα, μόλις μία ημέρα μετά τις εκρήξεις, που είχαν ως συνέπεια τον τραυματισμό του Μπάρτρα.
Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος, μιλώντας στο ESPN, παραδέχθηκε το ποδόσφαιρο δεν ήταν στο μυαλό του. «Καταρχήν είμαι χαρούμενος επειδή είμαι ζωντανός», είπε μιλώντας στη μεικτή ζώνη, μετά το τέλος του αγώνα. «Ήταν η πιο δύσκολη μέρα στη ζωή μου και εύχομαι κανείς να μην ζήσει μία ημέρα σαν και αυτή. Μετά από αυτά που συνέβησαν, δεν είχα χώρο μέσα στο μυαλό μου για να σκεφτώ το παιχνίδι. Αυτοί στην UEFA πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είμαστε ζώα. Είμαστε άνθρωποι που έχουν οικογένειες και παιδιά στο σπίτι. Και δεν είμαστε ζώα. Είμαι χαρούμενος επειδή όλοι οι παίκτες και το τεχνικό επιτελείο είναι ζωντανοί», πρόσθεσε.
«Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να σκεφτείς και να παίξεις ποδόσφαιρο. Ελπίζω ότι αυτό που μας συνέβη να μην συμβεί ποτέ σε κανέναν άλλον. Ελπίζω να ήταν η τελευταία φορά. Θα μιλήσουμε με τον πρόεδρο και με τον προπονητή μας. Αλλά δεν έχουμε άλλη λύση. Νιώθω αυτό που σας είπα πριν: Νιώθω σαν ένα ζώο και όχι άνθρωπος. Όποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλο ήταν για εμάς», συμπλήρωσε.
«Ο χρόνος είναι σημαντικός να ξεπεραστεί κάτι σαν αυτό, Οι παίκτες χρειάζονταν μια μέρα ακόμα για να συνέλθουν από την επίθεση, γιατί ήταν σοκαρισμένοι. Είμαστε άνθρωποι και αυτό που έγινε μας επηρέασε. Τώρα θέλουμε να επικεντρωθούμε για την επίτευξη του στόχου, να παίξουμε στα ημιτελικά. Είμαι ευχαριστημένος από την αντίδραση της ομάδας», είπε ο προπονητής Τόμας Τούχελ.
Ο αμυντικός της Ντόρτμουντ, Ματίας Γκίντερ, πρόσθεσε: «Αυτό είναι το καλύτερο που έχω αισθανθεί τις τελευταίες 24 ώρες. Είμαστε χαρούμενοι που είμαστε ζωντανοί και θα μπορέσουμε να γυρίσουμε στο σπίτι. Μιλήσαμε με τους ανθρώπους που είναι επιφορτισμένοι αν υπήρχε κάτι που θα μπορούσαν να αλλάξουν γι’ αυτό, γιατί κανένας μας δεν ήθελε να παίξει σήμερα, κάτι που ότι ο καθένας μπορεί να καταλάβει. Προσπαθήσαμε να κάνουμε τα πάντα με τον ίδιο τρόπο όπως κάνουμε συνήθως. Αλλά, προφανώς, κανείς δεν θα μπορούσε να σκεφτεί το παιχνίδι. Όλοι νιώσαμε από την έναρξη του αγώνα ότι αυτό δεν ήταν ένα κανονικό παιχνίδι για εμάς».
Ο Μάρτσελ Σμέτσερ συμφώνησε, λέγοντας: «Αποφασίστηκε ότι έπρεπε να παίξουμε σήμερα. Εμείς θα επιθυμούσαμε πολύ, πάρα πολύ, να μπορούσε να βρεθεί μια άλλη ημερομηνία για τον αγώνα. Αν και αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλη είναι αυτή η διοργάνωση, ξεχνάμε ότι είμαστε ακόμα άνθρωποι. Αυτό που συνέβη χθες, δεν είναι φυσιολογικό και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο».
Σε μια συγκινητική συνέντευξη στην τηλεόραση, ο Νούρι Σαχίν είπε: «Είναι δύσκολο να μιλήσω γι 'αυτό και είναι δύσκολο να βρω τις σωστές λέξεις. Είδαμε πολλές φορές στην τηλεόραση κάτι ανάλογο που ήταν πολύ μακριά από εμάς, ακόμη και όταν ήταν στην Κωνσταντινούπολη, που είναι στη χώρα μου. Το προηγούμενο βράδυ νιώσαμε πως είναι να είσαι σε αυτή την κατάσταση. Δεν έχω νιώσει έτσι άλλη φορά. Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν αυτό, αλλά μέχρι που ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο δεν μπορούσα να σκεφτώ το παιχνίδι για να είμαι ειλικρινής. Χθες το βράδυ δεν είχα συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί και όταν πήγα στο σπίτι, η γυναίκα μου και ο γιος περίμεναν μπροστά από την πόρτα. Τότε ένιωσα πόσο τυχεροί ήμασταν. Ξέρω ότι το ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό, αγαπάμε το ποδόσφαιρο, υποφέρουμε για το ποδόσφαιρο. Γνωρίζω ότι κερδίζουμε πολλά χρήματα και να έχουμε μια προνομιούχα ζωή, αλλά είμαστε άνθρωποι, υπάρχει κάτι τόσο πολύ μεγαλύτερο από το ποδόσφαιρο σε αυτόν τον κόσμο και χθες το βράδυ το αισθάνθηκα. Όταν ήμουν στο πούλμαν, δεν μπορώ να ξεχάσω τα πρόσωπα, δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτά τα πρόσωπα. Ήταν απίστευτο».
