Μάμαλος στον ΑΝΤ1: Μόνο ένα παράπονο έχω από την Πολιτεία (βίντεο)

Στο Καλημέρα Ελλάδα μίλησε ο χρυσός παραολυμπιονίκης της άρσης βαρών σε πάγκο, Παύλος Μάμαλος, λίγες μέρες αφού έκανε περήφανη όλη την Ελλάδα με τη σπουδαία κατάκτησή του.

Ο αθλητής από τον Ασπρόπυργο κατάφερε στα 45 του χρόνια να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς του Ρίου. Τι είπε για την επιτυχία του, πώς έφτασε μέχρι εκεί, σε ποιους το «χρωστά» και ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι του.

«Το χρυσό μετάλλιο το έφερα για την Ελλάδα», δήλωσε ο Παύλος Μάμαλος, που αθλείται σε επίπεδο πρωταθλητισμού από το 2004.

Ο κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ και των παραολυμπιακών μεταλλίων – και των τριών χρωμάτων – δεν πέρασε εύκολα παιδικά χρόνια, λόγω της αναπηρίας του.

Όπως είπε, γεννήθηκε φυσιολογικά, αλλά σε ηλικία 5 ετών αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, με αποτέλεσμα να καθηλωθεί στο αμαξίδιο.

«Είχα προβλήματα στο σχολείο, ήταν δύσκολα, αλλά τα ξεπέρασα χάρη στη βοήθεια της οικογένειάς μου», σημείωσε.

Καλούμενος να σχολιάσει την κραυγή που έβγαλε, όταν στο Ρίο κατάφερε να σηκώσει τα κιλά που του «χάρισαν» το χρυσό, είπε ότι, «η κραυγή μου βγαίνει από τα σωθικά. Η κούραση, το άγχος και το στρες μου βγαίνουν στον αγώνα» και εξήγησε ότι, «όταν αγωνίζομαι δεν σκέφτομαι το μετάλλιο ή την πρωτιά, αλλά να κάνω σωστά την κίνησή μου».

Για τις επιτυχίες του στο χώρο του αθλητισμού ευχαρίστησε τον μεγάλο χορηγό της Ελληνικής Παραολυμπιακής Ομάδας, τον ΟΠΑΠ, τον πρόεδρο της Παραολυμπιακής Επιτροπής, αλλά και τον δήμαρχο Ασπροπύργου, που του έχει παραχωρήσει το χώρο όπου προπονείται.

«Θέλω να ευχαριστήσω τον ΟΠΑΠ και τον Γιώργο Φουντουλάκη, τον πρόεδρο της Παραολυμπιακής Επιτροπής, που όλα αυτά τα χρόνια είναι δίπλα μου», είπε σχετικά.

Ερωτηθείς πώς τα βγάζει πέρα, απάντησε ότι, παίρνει ένα αναπηρικό επίδομα 700 ευρώ. «Περνάω καλά με αυτό. Ξέρω και κατανοώ ότι η Ελλάδα περνά δύσκολα», τόνισε και συμπλήρωσε ότι, «το μόνο μου παράπονο είναι ότι από το 2004 που έχω φέρει τόσα μετάλλια δεν έχω διοριστεί στο Δημόσιο».

Ο επόμενός μου στόχος, μαζί με τον προπονητή μου Δημήτρη Ιωαννίδη, είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μεξικού και μετά οι Παραολυμπιακοί του Τόκιο.