Πέθανε ο θρυλικός Γκιούλα Γκρόσιτς

Την τελευταία πνοή του, σε ηλικία 88 ετών, άφησε, την Παρασκευή, ο θρυλικός Γκιούλα Γκρόσιτς, τερματοφύλακας της Χονβεντ και της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ουγγαρίας, η οποία ήταν σχεδόν ανίκητη στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 και την αποκαλούσαν "αράντισπατ" (χρυσή ομάδα).

Ο Γκρόσιτς, που αντιμετώπιζε προβλήματα στον πνεύμονα, θεωρήθηκε θεμέλιος λίθος της μεγάλης ομάδας της Ουγγαρίας, η οποία συνέτριψε 6-3 την Αγγλία στο Γουέμπλεϊ το 1953 και έγινε η πρώτη ομάδα εκτός Βρετανίας που νίκησε εντός έδρας τα «λιοντάρια». Είχε 88 συμμετοχές με την εθνική Ουγγαρίας το διάστημα 1947-1962 και πανηγύρισε την κατάκτηση του χρυσού Ολυμπιακού μεταλλίου στους Αγώνες του Ελσίνκι το 1952

Η «αράντισπατ»  ήταν το μεγάλο φαβορί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 λόγω του αήττητου σερί της, το οποίο κρατούσε τέσσερα χρόνια. Παρ' ότι η έκανε τέσσερις διαδοχικές νίκες κι έφτασε στον τελικό, εκεί γνώρισε την ήττα με 3-2 από τη Δυτική Γερμανία, την οποία είχε συντρίψει στη φάση των ομίλων με 8-2. 

Η εθνική Ουγγαρίαςείχε απολογισμό 42 νίκες, επτά ισοπαλίες και μόλις μια ήττα, από το 1950 έως το 1956. Έκτοτε και στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα άρχισε η παρακμή της.

Στον Γκρόσιτς, του οποίου το προσωνύμιο ήταν «Μαύρος Πάνθηρας», πιστώνεται η εξέλιξη του τρόπου παιχνιδιού «τερματοφύλακας-σκούπα», βάσει του οποίου ο γκολκίπερ ενεργεί ως επιπλέον αμυντικός, όταν χρειάζεται.

Ο Γκιούλα Γκρόσιτς γεννήθηκε και άρχισε την ποδοσφαιρική καριέρα του στο Ντόρογκ της βόρειας Ουγγαρίας. Στη συνέχεια αγωνίστηκε στη Χόνβεντ πλάι σε μια πλειάδα σπουδαίων παικτών της εθνικής Ουγγαρίας. Αποχώρησε από την ενεργό δράση το 1962.

Το 2008, σε ηλικία 82 ετών, έπαιξε για λίγα λεπτά για λογαριασμό της Φερεντσβάρος στη Βουδαπέστη, 46 χρόνια αφότου το κομμουνιστικό καθεστώς, με το οποίο βρισκόταν σε διαμάχη, δεν του επέτρψε να μετεγγραφεί στην αγαπημένη ομάδα του. Ο Γκρόσιτς έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα σε ένα φιλικό με τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, ενώ έκατσε κάτω από τα δοκάρια για λίγα λεπτά.

Το 1949 επιχείρησε να αυτομολήσει από την Ουγγαρία αλλά συνελήφθη και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για κατασκοπεία και προδοσία. Τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό και αντιμετώπισε το ενδεχόμενο να δικαστεί, αλλά η υπόθεση δεν προχώρησε, λόγω έλλειψης στοιχείων. Του επιβλήθηκε διετής αποκλεισμός από την εθνική ομάδα, ωστόσο αγωνίστηκε ξανά στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ένα χρόνο μετά.

Στη διάρκεια της επανάστασης στην Ουγγαρία το 1956, ο Γκρόσιτς έβγαλε την οικογένειά του από τη χώρα και θέλησε να αρχίσει μια καινούρια ζωή στο εξωτερικό, αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει και να πάρει μεταγραφή από τη Χόνβεντ στην Ταταμπάνια, όπου και παρέμεινε για το υπόλοιπο της καριέρας του. Το ποδοσφαιρικό γήπεδο στην Ταταμπάνια πήρε το όνομά του το 2011.