“Κραυγή” απόγνωσης από τους γονείς διαβητικού μαθητή στην Καλαμάτα (βίντεο)
Το δικό της δράμα βιώνει η οικογένεια του Γεράσιμου και της Ηλιάδας Βεναρδή που έχουν τον εννιάχρονο γιό τους με διαβήτη. Ο μικρός μαθητής της Δ’ τάξης του 9ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας, διαγνώστηκε με διαβήτη τύπου Ι, το καλοκαίρι, και από τότε όλη η οικογένεια και κυρίως ο μικρός Παρασκευάς προσπαθούν να προσαρμοστούν στη νέα τους καθημερινότητα.
Δυστυχώς, την κατάσταση κάνει ακόμα πιο δύσκολη η παρουσία μόνο για 2 ώρες σχολικού νοσηλευτή στο συγκεκριμένο δημοτικό, με αποτέλεσμα όπως μας καταγγέλλουν από τις 10 το πρωί και μέχρι τη λήξη του σχολικού ωραρίου, να μην υπάρχει σχολική νοσηλεύτρια στο σχολείο, καθώς πηγαίνει να καλύψει ανάγκες και στο 24ο Δημοτικό, όπου και εκεί υπάρχει διαβητική μαθήτρια.
Ο πατέρας κάθεται έξω από την αίθουσα όταν φεύγει η σχολική νοσηλεύτρια
Η έλλειψη αυτή αναγκάζει τον Γεράσιμο, πατέρα του μικρού Παρασκευά, να κάθεται ο ίδιος στο σχολείο, έξω από τη σχολική τάξη, για να κάνει τις απαιραίτητες μετρήσεις στο παιδί ή μήπως συμβεί οτιδήποτε, ώστε άμεσα να παρέμβει. Αυτό όμως στοιχίζει και οικονομικά στον ίδιο, καθώς έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να εργαστεί, με αποτέλεσμα να παραμένει άνεργος. Όπως δήλωσε στο messinialive.gr, επειδή το καλοκαίρι διαγνώστηκε ο μικρός Παρασκευάς με διαβήτη, δεν έχει ακόμα ρυθμιστεί αυτός, ούτε και ο μικρός έχει ακόμα συνηθίσει αυτή την κατάσταση, οπότε για παν ενδεχόμενο ο πατέρας αναγκάζεται να βρίσκεται έξω από την αίθουσα όλες αυτές τις ώρες.
Η καθημερινότητά τους είναι δύσκολη όπως εξομολογήθηκε η μητέρα του μικρού Παρασκευά, Ηλιάδα Καργάκου, και το παιδί το παρακολουθεί παιδοψυχολόγος, προκειμένου να προσαρμοστεί και να αποδεχτεί την κατάσταση αυτή της υγείας του. Ο σύζυγός της που συνοδεύει κάθε μέρα το παιδί και κάθεται μαζί του στο σχολείο, δεν μπορεί να εργαστεί. Η καθημερινότητά τους έχει επιδεινωθεί με την ίδια ουσιαστικά μόνο να δουλεύει για να υπάρχει ένα εισόδημα στο σπίτι.
Ο μικρός Παρασκευάς δεν μπορεί να πάει ούτε εκδρομή!
Ο διαβητικός μαθητής είναι αδύνατο αυτή τη στιγμή να συμμετάσχει άνευ συνοδού σε σχολική εκδρομή ή ακόμα και στο ολοήμερο πρόγραμμα του σχολείου, συμμετέχοντας και αυτός, όπως όλα τα παιδιά, στις δραστηριότητες του σχολείου τις μεσημεριανές ώρες. Έτσι στερείται τις πολυτιμες γνώσεις και δραστηριότητες, αλλά και την περαιτέρω κοινωνικοποίηση και τις συναναστροφές με τους συμμαθητές του.
Οι γονείς του, απευθύνθηκαν και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Μεσσηνίας για να βρεθεί μια λύση, αλλά ζήτησαν και τη βοήθεια της προέδρου των Διαβητικών Μεσσηνίας, Αθανασίας Καρούνου. Ο Σύλλογος των Διαβητικών Μεσσηνίας έκανε τις ενέργειές του και ενημέρωσε το Υπουργείο για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και άλλες οικογένειες με διαβητικά παιδιά, και από το Υπουργείο τη διαβεβαίωσαν ότι μέχρι τις 15 Νοεμβρίου θα έχει αποκατασταθεί το προβλημα, με την πρόσληψη επιπλέον σχολικών νοσηλευτών.
Στις 11 Σεπτεμβρίου, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, με απόφαση του περιφερειακού διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πελοποννήσου, Παναγιώτη Πετρόπουλου, προσλήφθησαν και τοποθετήθηκαν 11 σχολικοί νοσηλευτές για το διδακτικό έτος 2018-2019, για τις ανάγκες των σχολείων της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Ωστόσο, κάποιοι εξ αυτών προκειμένου να καλύψουν ανάγκες περισσότερων σχολείων, διατίθενται για το ήμισυ του εργασιακού τους ωραρίου, σε δύο διαφορετικά σχολεία ώστε να καλυφθούν τα κενά. Έτσι, η σχολική νοσηλεύτρια που υπηρετεί στο 9ο Δημοτικό Σχολείο πηγαίνει κάποιες ώρες και στο 24ο Δημοτικό, στο οποίο φοιτά διαβητική μαθήτρια. Ή η σχολική νοσηλεύτρια στο Δημοτικό Βαλύρας πηγαίνει τις μισές ώρες εργασίας της και στο Δημοτικό Εύας, για να καλυφθούν οι ανάγκες, παρά το γεγονός ότι για κάθε σχολείο όπου υπάρχει ανάγκη απαιτείται και ένας νοσηλευτής.
Πάντως, πρόσφατα σε ανάλογη περίπτωση μικρού μαθητή με διαβήτη σε Δημοτικό Παιδικό Σταθμό της Καλαμάτας, ο Δήμος είχε παρέμβει με το διορισμό νοσηλεύτριας στον συγκεκριμένο Παιδικό Σταθμό. Ωστόσο, για τη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς πρόκειται για Δημοτικό Σχολείο, αρμόδιο είναι το Υπουργείο.
Οι γονείς του μικρού Παρασκευά ευελπιστούν να βρεθεί σύντομα λύση στο πρόβλημά τους, ώστε να έχει το παιδί τους την απαιτούμενη νοσηλευτική φροντίδα, και μια όσο το δυνατόν φυσιολογική σχολική ζωή, και να απεγκλωβιστεί έτσι και ο άνεργος πατέρας του, ώστε να μπορέσει να βρει δουλειά.
