Θηλυκός “Ράμπο” απέτρεψε κλοπή στη Θεσσαλονίκη
Ένα ασυνήθιστο περιστατικό συνέβη σε κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης στην περιοχή του Εύοσμου. Η δεκανέας των καταδρομών Νατάσα Θεοχαρίδου είδε ξαφνικά κάποιον νεαρό άνδρα να ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου της, να αρπάζει την τσάντα της και να μπαίνει σε αυτοκίνητο που τον περίμενε ο συνεργός του.
Χωρίς να χάσει χρόνο η νεαρή καταδρομέας έτρεξε και με άλμα βρέθηκε πάνω στο καπό του αυτοκινήτου των δραστών ενώ αυτό ήταν εν κινήσει. Άρχισε να χτυπάει δυνατά το παρ-πριζ του αυτοκινήτου και φωνάζει ενώ οι περαστικοί κοίταζαν την σκηνή που θύμιζε ταινία του Χόλυγουντ.
Οι δράστες, δυο νεαροί άντρες 30-32 χρονών, τα έχασαν και ανοίγοντας το παράθυρο του αυτοκινήτου τους πέταξαν την τσάντα έξω και αναπτύσσοντας ταχύτητα έφυγαν ενώ η νεαρή με ένα ακόμη άλμα βρέθηκε στον δρόμο.
Η Νατάσα Θεοχαρίδου, που εκτός από καταδρομέας είναι αθλήτρια του βόλεϋ (έχει και συμμετοχές στην Εθνική Ελλάδος) και αθλήτρια σκοποβολής, κράτησε τον αριθμό του αυτοκινήτου των δραστών όπως και την μάρκα και το χρώμα του. Τα έδωσε στου άνδρες της Ασφάλειας που προσέτρεξαν με αποτέλεσμα μετά από λίγες ώρες οι δράστες να συλληφθούν.
Η νεαρή καταδρομέας που έδειξε αξιοθαύμαστη ψυχραιμία αλλά και τόλμη που πολλοί θα ζήλευαν δήλωσε αποκλειστικά στο postlarissa, «έκανα το αυτονόητο. Δεν άφησα δυο κακοποιούς να κάνουν άλλη μια παράνομη πράξη. Νομίζω ότι όλοι πρέπει να αντιδρούμε σε τέτοια περιστατικά για να προστατεύσουμε την περιουσία ή ακόμη και την ίδια την σωματική μας ακεραιότητα»
Σε ερώτηση μας πως μια γυναίκα έκανε κάτι τόσο ριψοκίνδυνο και εντυπωσιακό μας είπε, «δεν είναι θέμα φύλλου. Είναι θέμα ψυχής και χαρακτήρα. Στην δουλειά μου έμαθα να πολεμάω και να νικάω. Σίγουρα με βοήθησε το γεγονός ότι είμαι εκπαιδευμένη και γυμνασμένη αλλά το βασικό είναι να είσαι αποφασισμένος για κάτι και να μην δειλιάζεις. Υπηρετώ την πατρίδα σε ένα απαιτητικό Σώμα και εκεί έχουμε μάθει όλοι, άνδρες-γυναίκες να πολεμάμε. Και εγώ σήμερα πολέμησα για το δίκιο μου και την νομιμότητα.
Πρέπει να σας πω ότι στην τσάντα μου δεν είχα τίποτα αξίας γιατί το κινητό μου και το πορτοφόλι μου με τα χρήματα και τα έγγραφα τα κρατούσα στο χέρι μου όταν κατέβηκα από το αυτοκίνητο μου για να αγοράσω κάτι. Αλλά όταν είδα την σκηνή με έπνιξε το δίκιο μου. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να αφήσω δυο τυπάκους να γελάνε εις βάρος μου όπως και εις βάρος κανενός συμπολίτη μας. Το ίδιο θα έκανα ακόμη και αν δεν άνοιγαν το δικό μου αυτοκίνητο αλλά κάποιου άλλου».
