ΠΙΣ: σε επικίνδυνη τροχιά η Δημόσια Υγεία

Σε επικίνδυνη τροχιά κινείται η Υγεία στην Ελλάδα. Οι τεράστιες ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό, αναλώσιμα υλικά και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, οι εξαντλητικές εφημερίες των νοσοκομειακών ιατρών σε συνδυασμό με τη μείωση των αποδοχών τους, οι καθυστερήσεις πληρωμών σε παρόχους υπηρεσιών υγείας, δεν επιτρέπουν την ομαλή λειτουργία του δημοσίου συστήματος υγείας, το οποίο παραμένει όρθιο χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες του ιατρικού και λοιπού προσωπικού, όπως υπογράμμισε σε συνέντευξη Τύπου ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), Μιχαήλ Βλασταράκος.

"Ο προϋπολογισμός του 2017 δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας"

"Ο προϋπολογισμός του 2017 δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας", είπε ο κ. Βλασταράκος, καθώς, οι δημόσιες δαπάνες Υγείας ανέρχονται στο 5% του ΑΕΠ, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 7% και τα όρια ασφαλείας κάθε Συστήματος Υγείας είναι στο 6%. Υπογράμμισε, επίσης, την επιτακτική ανάγκη ανανέωσης με επιμελητές Β΄ του προσωπικού, τονίζοντας ότι στο ΕΣΥ ο μέσος όρος ηλικίας των γιατρών είναι τα 60 χρόνια, ενώ υπάρχουν 6.500 ελλείψεις σε μόνιμο ιατρικό προσωπικό και περίπου 20.000 νοσηλευτών. 

Την ίδια ώρα, όπως είπε ο κ. Βλασταράκος, η προσέλευση των ασθενών στα νοσοκομεία, «λόγω της έλλειψης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) και της οικονομικής κρίσης, έχει αυξηθεί κατά 70% και οι αυξήσεις των εισαγωγών, λόγω της παραμελημένης υγείας των ασθενών, έχει μεταβιβάσει το κόστος της ΠΦΥ στη νοσοκομειακή περίθαλψη και μάλιστα διογκωμένο λόγω της μειωμένης πρόληψης και φροντίδας». 

Προτάσεις για τη λειτουργία των Νοσοκομείων

Δεκαοχτώ προτάσεις για τη λειτουργία των Δημοσίων Νοσοκομείων κάνει ο Τομέας Νοσοκομειακής Περίθαλψης του Ινστιτούτου Επιστημονικών Ερευνών του ΠΙΣ:

1.     Διασφάλισης ισότιμης πρόσβασης και παροχής υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας σε όλους τους πολίτες.

2.     Συζήτηση για το χαρακτήρα της νομικής μορφής ορισμένων Νοσοκομείων (π.χ. «Νομικά Πρόσωπα Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα» εποπτευομένων από το κράτος), όπως συμβαίνει στην συντριπτική πλειοψηφία των Νοσοκομείων στην Ε.Ε. (Δημόσια ή Κοινωφελή Ιδρύματα). Τα εργασιακά δικαιώματα των ήδη υπηρετούντων σε αυτά πρέπει να διασφαλιστούν.

3.     Πρόβλεψη ειδικής διαδικασίας επιλογής των Διοικήσεων των Νοσοκομείων (ενδεχομένως με ανάμειξη του ΑΣΕΠ), με τεχνοκρατικά κριτήρια και αδιάβλητο τρόπο, καθώς και αποκλεισμό των πολιτικών παρεμβάσεων. 

4.     Πλήρης μηχανοργάνωση των Νοσοκομείων με λειτουργία ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων συμβατών μεταξύ τους. Δυνατότητα παρακολούθησης της κίνησης των ασθενών σε πραγματικό χρόνο (on line), εφαρμοζομένων διαγνωστικών εξετάσεων, θεραπευτικών πρωτοκόλλων και κοστολόγησης αυτών. Ηλεκτρονικό σύστημα παραγγελίας φαρμάκων, αντιδραστηρίων και λοιπών υλικών και των επιμέρους αναλώσεων αυτών. Υποχρεωτική δημοσίευση ισολογισμών, αποτελεσμάτων χρήσης και λειτουργικών στοιχείων όλων των υπηρεσιών.

5.     Ηλεκτρονικός ιατρικός φάκελος όλων των πολιτών που να ενημερώνεται σε όλες τις επαφές του με τις υπηρεσίες του ΕΣΥ και τις δομές του Ιδιωτικού Τομέα με τρόπο που να διασφαλίζονται τα προσωπικά δεδομένα και το ιατρικό απόρρητο.

6.     Ολοκλήρωση του Υγειονομικού Χάρτη, με λεπτομερή αποτύπωση των υπαρχουσών δομών, του ανθρώπινου δυναμικού, της υλικοτεχνικής υποδομής σε σχέση με τις ανάγκες του πληθυσμού.

7.     Με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, της αποδοτικότητας και την εξοικονόμηση πόρων, όταν κρίνεται σκόπιμο να προχωρούν σε:

·     Αναδιάταξη μονάδων υγείας

·     Συνδιοίκηση Νοσοκομείων

·     Συνένωση ομοειδών τμημάτων, μονάδων και εργαστηρίων εντός του ίδιου νοσοκομείου

·     Μετατροπή μικρών (γενικών νοσοκομείων – κέντρων υγείας) σε μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ή Βραχείας, Εξειδικευμένης Νοσηλείας ή Ειδικού Σκοπού Μονάδες, που θα είναι λειτουργικά συνδεδεμένες μέσω του Νοσοκομείου Αναφοράς

·     Ίδρυση νέων νοσοκομείων όταν αυτό είναι απαραίτητο (π.χ. νοσοκομείου Παίδων στη Βόρεια Ελλάδα)

·     Ορθολογική κατανομή προσωπικού και άλλων πόρων στη βάση λειτουργικών δεικτών

8.     Λειτουργία επιλεγμένων νοσοκομείων ως εξειδικευμένων κέντρων αναφοράς σε ειδικά θέματα (πχ καρδιοχειρουργικά, μεταμοσχευτικά, παιδοκαρδιολογικά κλπ).

9.     Λειτουργία ειδικών νοσοκομείων περίθαλψης χρονίως πασχόντων, κέντρων αποκατάστασης, κέντρων αντιμετώπισης ασθενών τελικού σταδίου, συνδεδεμένων με ομάδα νοσοκομείων.

10.     Συγκρότηση ανεξάρτητων Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) με οργανωτική και διοικητική αυτοτέλεια ανά νοσοκομείο ή ανά ομάδα νοσοκομείων που γειτνιάζουν, με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση της εξειδίκευσης της Επείγουσας Ιατρικής. Σταδιακή αλλαγή του Συστήματος Εφημεριών, με στόχο τη λειτουργία των ΤΕΠ των μεγάλων πόλεων καθημερινά σε 24ωρη βάση.

11.     Ομοειδής αποζημίωση των νοσοκομείων και των ιδιωτικών κλινικών με βάση τα διεθνώς θεσμοθετημένα DRGs (Diagnostic Related Groups) – Ομοιογενείς Διαγνωστικές Ομάδες, οι οποίες θα επικαιροποιούνται σε ετήσια βάση.

12.     Θέσπιση μόνιμης διαδικασίας περιοδικής αξιολόγησης του ιατρικού δυναμικού και των άλλων επαγγελματιών υγείας των Νοσοκομείων, με βάση διεθνώς ισχύοντα πρωτόκολλα αξιολόγησης. Θέσπιση κινήτρων για αύξηση της παραγωγικότητας.

13.     Υιοθέτηση του ετήσιου κλινικού προϋπολογισμού ανά τμήμα και ης ευθύνης διαχείρισής του από τους διευθυντές εκάστου τμήματος.

14.     Επέκταση του θεσμού της ολοήμερης λειτουργίας των Νοσοκομείων σε διαγνωστικές και επεμβατικές πράξεις και χειρουργεία. Θεσμοθέτηση του δικαιώματος του ασθενή να επιλέγει με διαφανή διαδικασία τον θεράποντα ιατρό του.

15.     Σύναψη συμβάσεων των Νοσοκομείων με Ιδιωτικές Ασφαλιστικές Εταιρείες Ελλάδος και εξωτερικού.

16.     Παροχή ειδικών κινήτρων (οικονομικά, εξέλιξης κλπ) σε ιατρούς και νοσηλευτές που υπηρετούν σε άγονες και απομακρυσμένες περιοχές.

17.     Παροχή στις δομές του ΕΣΥ της δυνατότητας να συνάπτουν ειδικές συμβάσεις με ιδιώτες ιατρούς, μετά από αυστηρή αξιολόγηση και με αμοιβές που θα καθορίζονται από το κράτος, προκειμένου να καλύπτουν επιτακτικές ανάγκες εφόσον το επιβάλουν οι συνθήκες.

18.     Θεσμοθέτηση της δυνατότητας πρόσληψης για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις, ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού εις «αναπλήρωσιν» (locum) ελλείποντος (ευρισκομένου σε άδεια, ασθενούντος, συνταξιοδοτηθέντος κλπ) προσωπικού μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας κανονικής πρόσληψης.