Πατέρας Άννυ: Δεν αντέχω να σας πω τι έγινε μετά το θάνατό της

Της Λίας Κοντοπούλου

Σοκ και ανατριχίλα στη δίκη για το φριχτό έγκλημα με θύμα την τετράχρονη Άννυ. Ο πατέρας της, ο 27χρονος Στανισλάβ Μπακαρτζίεφ, γνωστός ως  "Σάββας" περιέγραψε στο δικαστήριο πώς πήρε την απόφαση να τεμαχίσει το ίδιο του το παιδί, μετά από προτροπή του Βούλγαρου ομοεθνή του Νικολάι, όταν, όπως ισχυρίστηκε την βρήκε νεκρή στον καναπέ που κοιμόταν. Αν και παραδέχθηκε τις ειδεχθείς πράξεις του, αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι δολοφόνησε το παιδί του.

"Ούτε εγώ δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω τι έκανα στο παιδί, δεν μπορώ να τα χωνέψω, να τα κατανοήσω" είπε στο δικαστήριο όταν άρχισε να περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο άρχισε τον τεμαχισμό. Λίγο πριν σχεδόν κλαίγοντας είχε αρνηθεί να μπει σε λεπτομέρειες, γιατί όπως είπε δεν θα άντεχε να τις ακούσει η σύντροφός του που κάθεται και αυτή στο εδώλιο των κατηγορουμένων. Η μητέρα της Άννυς, Δημητρίνα Μπορισόβα ξέσπασε και του φώναξε: "Γιατί; Το σκότωσες το παιδί;" Και μετά από μία ολιγόλεπτη διακοπή ζήτησε να αποχωρήσει οικειοθελώς και να οδηγηθεί στα κρατητήρια μέχρι να ολοκληρωθεί η απολογία του Σάββα.

Ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε ότι λίγες ώρες πριν τη μοιραία βραδιά της Μεγάλης Πέμπτης του 2015 είχε κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών. Όπως ισχυρίστηκε, έπεσε να κοιμηθεί στον καναπέ που βρισκόταν στο σαλόνι του υπόγειου διαμερίσματος επί της οδού Μιχαήλ Βόδα μαζί με το κοριτςάκι. Στην κρεβατοκάμαρα βρισκόταν ο 30χρονο φίλος και συγκατηγορούμενός του Νικολάι.

Όταν ξύπνησε το πρωί διαπίστωσε ότι το παιδί ήταν νεκρό, χωρίς να μπορεί να εξηγήσει για ποιο λόγο είχε καταλήξει.

Κατηγορούμενος: Δεν θέλω να αναφερθώ καθόλου από 9 έως 12 του μηνός. Τι να πούμε γι' αυτό;

Πρόεδρος: Αυτό ψάχνουμε όμως.

Κατηγορούενος: Δεν έχω σκοτώσει το παιδί μου, δεν έιχα λόγο να το κάνω.

Πρόεδρος: Ήταν και άλλος στο διαμέρισμα; Τι συνέβη;

Κατηγορούμενος: Στο σαλόνι κοιμήθηκα εγώ. Η Άννυ ήταν δίπλα μου. Ο Νικολάι ήταν στην κρεβατοκάμαρα.

Πρόεδρος: Είχε αναπνευστικό πρόβλημα το παιδί;

Κατηγορούμενος: Όχι, δεν είχα καταλάβει κάτι. Την άλλη μέρα που τη βρήκα νεκρή σκέφτηκα ότι ροχάλιζε. Την είχα ακούςει το βράδυ ότι ροχάλιζε, αλλά δεν μου είχε κάνει εντύπωση. Δεν ήμουν σίγουρος ότι το παιδί έχει κάτι

Πρόεδρος: Δεν υπήρξε κάποια υπόνοια;

Κατηγορούμενος: Όχι, ήταν μαζί μου το απόγευμα, παίξαμε μαζί και την έβαλα για ύπνο. Νομίζω κατά τις 10-11 την έβαλα για ύπνο.

Ο Νικολάι μετά μου είπε ότι το παιδί 2-3 ημέρες πριν από το συμβάν είπε ότι είχε πόνο στην κοιλιά.

Πρόεδρος: Και γιατί δεν το είπε στον πατέρα της;

Κατηγορούμενος: Πού να ξέρω, όταν του το είπε εγώ έλειπα για να βρω ναρκωτικά. Δεν ξέρω γιατί δεν το είπε σε μένα, μπορεί ο Νικολάι να λέει ψέματα.

Πρόεδρος: Το πρωί τι ώρα ξυπνήσατε;

Κατηγορούμενος: 10 παρά, ο Νικολάι είχε ξυπνήσει ήδη.Το παιδί κοιμόταν. Μου έκανε εντύπωση αυτό, γιατί ξυπνάει νωρίς και παίζει με το τηλεκοντρόλ και βλέπει τηλεόραση. Την κοίταξα, τα χείλια της ήταν μπλε, μελανά και τα χέρια της σε ακαμψία. Δοκίμασα να δω το σφυγμό, προσςάθησα να τη σηκώσω,  ήταν βαριά... Έπαθα σοκ, βγήκα από δωμάτιο, ο Νικολάι ήταν στο διάδρομο. Μπήκε  και αυτός στο σαλόνι και διαπίστωσε το ίδιο. Δεν ψάξαμε το σφυγμό,  αλλά καταλάβαμε ότι έχει πεθάνει.Τότε άρχισα να κλάιω, γιατί δεν είχα καταλάβει τι έγινε. Την άφησα να κοιμηθεί και την βρήκα νεκρή. Τότε μου είπε ο Νικολάι ότι δεν φταίω εγώ. Ότι το παιδί κάτι είχε, αλλά δεν μου το είχε αναφέρει.

Ο πατέρας της Άννυς συνέχισε την περιγραφή του αρνούμενος αρχικά να αναφερθεί στα όσα ακολούθησαν, προκαλώντας την έκρηξη της συντρόφου του, η οποία μετά την ολιγόλεπτη διακοπή της απολογίας τους, αποχώρησε.

Πρόεδρος: Είχατε κάνει χρήση ναρκωτικών ουςιών πριν κοιμηθείτε;

Κατηγορούμενος: Ναι, το απόγευμα κατά τις 5 με 6. Όςη ποςότητα έπαιρνα συνήθως, 2-3 γραμμάρια.

Πρόεδρος: Τι πιστεύετε για αιτία θανάτου;

Κατηγορούμενος: Δεν ξέρω και μέχρι σήμερα δεν μπορώ να το εξηγήσω.

Πρόεδρος: Γιατί δεν φωνάξατε έναν γιατρό;

Κατηγορούμενος: Επειδή είχα πάθει σοκ

Μητέρα Άννυς: Γιατί; Το σκότωσες το παιδί;

Κατηγορούμενος: Είχα πάθει σοκ και αμέσως μετά πήρα πολύ μεγάλη ποςότητα ναρκωτικών. 10 λεπτά αφού το κατάλαβα, δεν θυμάμαι, 4 γραμμάρια μπορεί και παραπάνω 3-4 φορές πήρα ναρκωτικά, από τις 10 μέχρι της 12.

Πρόεδρος: Όταν ο Νικολάι είδε το παιδί, τι είπε;

Κατηγορούμενος: Μου είπε ότι δεν φταίω εγώ, ότι το παιδί κάτι είχε

Πρόεδρος: Τι άλλο έκανε;

Κατηγορούμενος: Τίποτα άλλο, δεν ήξερα πού βρισκόμουν. Σκέπασα το παιδί με ένα πάπλωμα, το άφησα 16-20 ώρες...

Πρόεδρος: Ο Νικολάι τι έκανε;

Κατηγορούμενος: Μου είπε ότι δεν φταίω. Δεν μπορώ να πω άλλα, η γυναίκα μου είναι εδώ. Τίποτα δεν έκανε ο Νικολάι δεν έχει ακουμπήσει το παιδί. Μου είπε και άλλα πράγματα αυτός, αλλά δεν θέλω να πω, θα δημιουργήσω πρόβλημα στη Δημητρίνα, δεν θέλω από αυτή τη στγμή μέχρι 12 Απριλίου να μιλήσω.

Νικολάι: Να μιλήσεις

Κατηγορούμενος: Δεν μπορώ ούτε ο ίδιος να καταλάβω τι έχει γινει ούτε γιατί τα έχω κάνει. Δεν μπορώ να μιλήσω, επειδή η σύντροφός μου δεν θα το αντέξει.

Πρόεδρος: Αν αποχωρήσει θα μιλήσετε;

Κατηγορούμενος: Δεν θέλω να μιλήσω, θα λιποθυμήσω κι εγώ.

Το ακροατήριο "πάγωσε" όταν ο πατέρας της Άννυς άρχισε να μιλά για τον τεμαχισμό.

Κατηγορούμενος: Πριν φύγει ο Νικολάι από το σπίτι κατά τις 12 παρα, όπως ήμουν σε μεγάλο σοκ μου είπε ότι η ευθύνη αποκλειστικά θα είναι δική μου γιατί εγώ είμαι ναρκωμανής και να εξαφανίσω με κάποιον τρόπο το παιδί.
Εφυγα από το σπίτι και πηγα στο Πεδίον του Άρεως και πήρα ναρκωτικά και τσιγάρα. Όταν ήρθε ξανά από το σπίτι με ρώτησε αν έχω κάνει αυτά που είχαμε πει

Πρόεδρος: Τι είχατε πει;

Κατηγορούμενος: Να το τεμαχίσουμε

Πρόεδρος: Ο Νικολάι το είχε πει;

Κατηγορούμενος: Ναι, πριν φύγει κατά τις 12 μου είπε να το τεμαχίσω γιατί όλη η ευθύνη θα πέσει πάνω μου γιατί είμαι ναρκωμανής ότι δεν φταίω εγώ το παιδί κάτι είχε και ότι πρέπει να απαλλαχτώ από το πτωμα

Πρόεδρος: Γιατί να το τεμαχίσετε; Δεν μπορούςατε να το πάτε κάπου να το κρύψετε;

Κατηγορούμενος: Δεν ξέρω, είχα κάνει πάρα πολλά ναρκωτικά

Πρόεδρος: τι ώρα ξεκίνησε  τεμαχισμός;

Κατηγορούμενος: Δεν θυμάμαι την ωρα, δεν κοίταζα

Πρόεδρος: Μεγάλη Παρασκευή προς Σάββατο;

Κατηγορούμενος: Κάπου τη νύχτα κάπου εκεί

Πρόεδρος: να μας περιγράψετε τη διαδικαςία

Κατηγορούμενος:Οχι δεν μπορώ. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω αυτά που πέχω κάνει στο παιδί, δεν μπορώ εγώ να τα χωνέψω και να τα κατανοήσω. Όμως δεν έχω βράσει το παιδί έτσι όπως λέγεται δεν υπάρχει τρόπος να γίνει αυτό στο σπίτι. Μόνο ο τεμαχισμός

Πρόεδρος: Δεν υπήρχε κουζίνα;

Κατηγορούμενος: Οχι, μια κατσαρόλα μόνο που χωράει 4 φτερούγες κοτόπουλο για το σκυλάκι, δεν μαγειρεύμαμε στο σπίτι ένα μικρό γκαζάκι είχαμε μόνο για 2 αυγά ή για καφέ

Πρόεδρος: Πόσο κράτησε ο τεμαχισμός;
Κατηγορούμενος : 2 με τρεις μέρες μέχρι τις 12 του μηνός από ξημερώματα Μεγάλου Σαββάτου μέχρι Κυριακή Πάσχα

Πρόεδρος: Σε ποιο δωμάτιο;

Κατηγορούμενος: Στο χωλ, όχι στο σαλόνι όλες τις μέρες. Δεν ήμουν καλά, δεν ήμουν ο εαυτός μου

Πρόεδρος: Σε σταθερό σημείο;

Κατηγορούμενος: Στο πάτωμα

Πρόεδρος: Με μαχαίρι ή με πριόνι;

Κατηγορούμενος: Στο σπίτι δεν είχαμε πριόνι, με μαχαίρι το έκανα, ένα μικρό μαχαίρι. Δεν μπορώ να πω για τα οστά

Πρόεδρος: Έχετε πει ότι το αίμα που πετάχτηκε στους τοίχους και στο ταβάνι ήταν επειδή προσπαθούσατε να ξεκολλήςετε τα κόκκαλα

Κατηγορούμενος: Ναι, αλλά όχι μέχρι το ταβάνι .Από τα οστά που έσπασε 2-3 σταγόνες.

Ο κατηγορούμενος συνέχισε την ανατριχιαστική περιγραφή του

Κατηγορούμενος: Δεν έχω βράσει το παιδί, δεν έχω βράσει τίποτα. Ο Νικολάι έφερνε τάπερ με φαγητα και είδα ότι είχαν χαλάσει. Με αυτά ανακάταψα τα μέλη του παιδιού. Τα πέταξα στα σκουπίδια. Ο Νικολάι είχε φύγει από το σπίτι, ερχόταν μόνο τα βράδια για να μου φέρνει ναρκωτικά. Δεν είδε το παιδί διαμελισμένο, σκέπαζα τα μέλη με κουβέρτα.

Στη συνέχεια κατέθεσε ότι όταν πέταγε τα μέλη του παιδιού στα σκουπίδια, ο Νικολάι τον βοήθησε πετώντας και εκείνος δυο σακούλες με μέλη του παιδιού.

Πρόεδρος: Γνωρίζετε από ποιο σημείο του σώματος της μικρής ήταν τα μέλη που πέταξε ο Νικολάι;
Κατηγορούμενος: Ναι αλλά δεν σας πω. Αν υπάρχει κάποιο κομμάτι της Άννυ θαμμένο θα το έχει κάνει ο Νικολάι που πέταξε τις δυο σακούλες. Ίσως στο Πεδίον του Άρεως, εγώ πάντως δεν έθαψα κανένα μέλος της.


Καθόλη τη διάρκεια της απολογίας του ο πατέρας της μικρής Άννυ έδειχνε ψύχραιμος. Συγγνώμη ζήτησε μόνο στο τέλος, αφού ερωτήθηκε απο τον πρόεδρο και τους ενόρκους.

Ένορκος: Έχετε μετανιώσει;

Κατηγορούμενος: Και τότε ,όταν το έκανα μετάνιωσα,  αλλά δεν μπορούσα, έπρεπε.

Πρόεδρος: Αισθάνεστε την ανάγκη να ζητήσετε συγγνώμη;

Κατηγορούμενος: Δεν το έχω σκοτώσει το παιδί. Λυπάμαι γι' αυτό που έχω κάνει. Από όλους να ζητήσω συγγνώμη αλλά προπαντός από τη γυναίκα μου.


Η δίκη συνεχίζεται αύριο.