Αποκτούν ξανά τα κομμένα τους φτερά οι Σφίγγες της Αμφίπολης

Την ώρα που η εγχώρια και η παγκόσμια κοινή γνώμη αναλύει τα σενάρια για τον ένοικο του επιβλητικού τάφου στην Αμφίπολη, η ανασκαφική ομάδα συνεχίζει, παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες το έργο της και καθημερινά εκπλήσσεται από τα ευρήματα που φανερώνουν το μεγαλείο του μνημείου.  

Στην είσοδο του τρίτου και πιθανότατα ταφικού θαλάμου, στο λόφο Καστά, μέσα στα χώματα οπι αρχαιολόγοι βρήκαν ακόμη δύο ακόμα θραύσματα από τα σπασμένα φτερά των δύο Σφιγγών.

Σύμφωνα με το «Έθνος» με τα δύο αυτά τμήματα, όπως σημείωναν οι αρχαιολόγοι, σχεδόν συμπληρώνεται το παζλ των φτερών των Σφιγγών, σπασμένα κομμάτια των οποίων έχουν βρεθεί σε προηγούμενες φάσεις της ανασκαφής. Να σημειωθεί ότι κατά την ανασκαφή στον πρώτο τοίχο σφράγισης, μπροστά από τις σφίγγες είχαν βρεθεί και κυρίως τμήματα των Σφιγγών που ήταν ένθετα στους κορμούς και ότι πλέον με όλα τα τμήματα και τα θραύσματα είναι δυνατή η πλήρης αποκατάστασή τους.

Εν τω μεταξύ, η ανασκαφική ομάδα συνεχίζει το έργο της με βάση τις συνθήκες που δημιουργούν οι ισχυρές βροχοπτώσεις. Όπως διευκρινιζόταν, η ανασκαφή δεν είχε σταματήσει, αλλά παρουσιάζονται προβλήματα στο έργο της αποχωμάτωσης, όταν βρέχει, αφού το χώμα μόλις βγαίνει από το ταφικό μνημείο, γίνεται αμέσως λάσπη.

Την Τρίτη (28/10/2014) το υπουργείο Πολιτισμού αναμένεται να φέρει στο φως της δημοσιότητας περισσότερα στοιχεία σχετικά με το μυστικό της Αμφίπολης. Να σημειωθεί ότι η εικόνα που δίνεται μέχρι στιγμής για το δάπεδο του τρίτου θαλάμου, είναι αρκετά προβληματική.

Στο δεξιό μέρος του θαλάμου το δάπεδο φαίνεται να έχει υποστεί καθίζηση, ενώ στην αριστερή το δάπεδο είναι κατεστραμμένο και οι λίθοι του άτακτα σκορπισμένοι. Την ίδια ώρα οι συζητήσεις και οι εικασίες συνεχίζονται,  μετά και την ανεύρεση του κεφαλιού της Σφίγγας σε μια απόσταση σχεδόν 15 μέτρων από το σώμα της.

Μια υπόθεση που κάνει λόγο για τυμβωρύχους και δεισιδαιμονίες υιοθετεί και ο καθηγητής Κλασικής αρχαιολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πάνος Βαλαβάνης, για να εξηγήσει πως το κεφάλι της ανατολικής Σφίγγας βρέθηκε τόσο μακριά από το σώμα της. «Οι τυμβωρύχοι έσπασαν τα κεφάλια των Σφιγγών στην προσπάθειά τους να αφαιρέσουν τα γλυπτά από την αποτροπαϊκή τους δύναμη, αυτό δηλαδή που τους εμπόδιζε να μπουν στο εσωτερικό»