“Καμπανάκι” από τους “53” στο Μαξίμου για τους πλειστηριασμούς και τα ΜΑΤ
Επικριτικοί προς την Αστυνομία, αλλά και την Κυβέρνηση εμφανίζονται οι «53» της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ για τα επεισόδια μεταξύ διαμαρτυρόμενων και αστυνομικών έξω από συμβολαιογραφεία προς αποτροπή της διενέργειας πλειστηριασμών.
Με κείμενο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα commonality.gr, οι «53» μιλούν για επανάληψη σκηνών που διαδραματίζονταν επί προηγούμενων κυβερνήσεων, αναφερόμενοι και στα επεισόδια στο Υπουργείο Παιδείας, στις 5 Μαρτίου, λέγοντας ότι τίθενται σοβαρά ερωτήματα και κυρίως «το ερώτημα εάν υπάρχει η πολιτική βούληση να περιορισθούν μέχρι οριστικής εξαφάνισης τα φαινόμενα καταστολής», σημειώνοντας ότι «ήδη έχουμε αργήσει, καθώς έχουν περάσει 3 χρόνια από την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης και το επίδικο παραμένει ανοιχτό».
Στο κείμενο τους καταλήγουν γράφοντας «αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρξουν οι πρωτοβουλίες που θα εξασφαλίζουν την απόλυτη προστασία της κατοικίας των αδύναμων οφειλετών, μόνο έτσι θα πεισθεί η κοινωνία.
Η ανάρτηση των «53»
Eίναι πικρό, αλλά τις χθεσινές σκηνές στο κέντρο της Αθήνας, τις έχουμε ξαναδεί ή μάλλον τις βλέπαμε διαρκώς, σε όλη την περίοδο της διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Και δεν είναι μόνο τα γεγονότα αδικαιολόγητης βίας της Τετάρτης 14/03/2018, έξω από το συμβολαιογραφείο της οδού Θεμιστοκλέους, αλλά και τα πρόσφατα γεγονότα έξω από το Υπουργείο Παιδείας της περασμένης εβδομάδας, όπου δάσκαλοι και δασκάλες, καθηγητές και καθηγήτριες, μόνιμοι, αναπληρωτές, αδιόριστοι, υπέστησαν την αδικαιολόγητη βία των ΜΑΤ, γεγονός που σωστά στιγματίσθηκε και από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας. Όλα τα παραπάνω θέτουν σκληρά και σοβαρά ερωτήματα, και κυρίως το ερώτημα εάν υπάρχει η πολιτική βούληση να περιορισθούν μέχρι οριστικής εξαφάνισης τα φαινόμενα καταστολής. Γνωρίζουμε ότι σε πολιτικό επίπεδο η απάντηση είναι καταφατική, όμως αυτό δεν αρκεί, χρειάζονται συγκεκριμένα μέτρα στην κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού της ΕΛ.ΑΣ. (απαγόρευση χρήσης χημικών, υποχρεωτική χρήση διακριτικών στα όργανα). Εδώ οφείλουμε να ομολογήσουμε, ότι ήδη έχουμε αργήσει, καθώς έχουν περάσει 3 χρόνια από την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης και το επίδικο παραμένει ανοιχτό. Είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε ότι η κοινωνική διαμαρτυρία, ακόμα και όταν τα κίνητρά της είναι ασαφή, δεν αντιμετωπίζεται με ποινικοποίηση και καταστολή. Αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρξουν οι πρωτοβουλίες που θα εξασφαλίζουν την απόλυτη προστασία της κατοικίας των αδύναμων οφειλετών, μόνο έτσι θα πεισθεί η κοινωνία.
ΥΓ: Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτές οι απαράδεκτες εικόνες δεν θα επαναληφθούν στην αυριανή κινητοποίηση των εκπαιδευτικών.
Commonality
