Εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ή προσφυγή στις κάλπες;

Με τα όπλα να έχουν βγει ήδη πάνω στο τραπέζι και τα χρονικά περιθώρια σε ασφυκτικό πλέον πλαίσιο, οι  πολιτικοί  ταγοί  της χώρας και κατά συνέπεια οι πολίτες της, θα πρέπει να απαντήσουν σε ένα ξεκάθαρο δίλλημα. Εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα βουλή ή εθνικές εκλογές.

Ο πρωθυπουργός σε συνεργασία με τον κυβερνητικό εταίρο του τον κ. Βενιζέλο, αποφάσισαν να πάρουν το πολιτικό ρίσκο της επίσπευσης των διαδικασιών για την προεδρική εκλογή, προκειμένου να αποφύγουν τα χειρότερα, διατηρώντας το πλεονέκτημα να βάλουν εκείνοι τους όρους στη πολιτική διελκυστίνδα που έχει ήδη ξεκινήσει.

Καθαρές λύσεις

Αν η κυβέρνηση αποφάσιζε να παρατείνει τον βίο της προχωρώντας σε μια συναινετική εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με αντάλλαγμα μια ημερομηνία εκλογών μέσα στο 2015, θα σήμαινε πως θα αποδεχόταν μια πολύ μακρά προεκλογική περίοδο, επιζήμια για τον τόπο, αλλά ίσως και για την ίδια αφού υπάρχει μια ανοιχτή διαπραγμάτευση.

Δεν ήταν και λίγες οι φωνές που κινήθηκαν προς αυτή τη κατεύθυνση. Η «κυβέρνηση εθνικής ανάγκης» ή «ειδικού σκοπού», υπάρχει στο μυαλό πολλών βουλευτών εντός του κοινοβουλίου. Σε δημοσίευμα της η εφημερίδα «Καθημερινή», επικαλείται πληροφορίες βάση των οποίων 4 βουλευτές (Κουράκος, Κασαπίδης, Μουτσινάς και Γιοβανόπουλος), έχουν συντάξει ένα κείμενο προς αυτή τη κατεύθυνση. Ανάλογης προσέγγισης ήταν και το κείμενο που συνυπέγραψαν οι 8 βουλευτές της κεντροαριστεράς, ενώ και η πλευρά του Γ. Παπανδρέου φέρεται να διάκειται ευμενώς σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Η θέση όμως του πρωθυπουργού ήταν απολύτως ξεκάθαρη. Θα πάμε με τον Δήμα υποψήφιο και στις τρείς ψηφοφορίες και είτε θα έχουμε εκλογή Προέδρου και το δικαίωμα να συνεχίσουμε το έργο μας ή θα οδηγηθούμε σε εκλογές και ο καθένας ας αναλάβει την ευθύνη των πράξεων και των επιλογών του.

Ν.Δ

Είναι προφανές ότι στο «γαλάζιο στρατόπεδο», ο Αντώνης Σαμαράς, έχει πάρει το  παιχνίδι στις πλάτες του, επενδύοντας σε δυο διαφορετικές προοπτικές. Από τη μία προσπαθεί να αναδείξει το έργο της κυβέρνησης και να καταστήσει σαφές ότι οι ώρες είναι πολύ δύσκολες για να κάνουμε πειράματα κι από την άλλη επιχειρεί να αποδομήσει τον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ, καταλογίζοντας του την πρόθεση εκβιαστικής διάλυσης της βουλής την ώρα που η χώρα βρίσκεται στο μεταίχμιο της μεταμνημονιακής εποχής.

Σε ότι αφορά την προεδρική εκλογή, αναμένεται να επιχειρήσει ο ίδιος  την προσέγγιση πολλών ανεξάρτητων βουλευτών, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος των 180. Βέβαια την πίστη του αυτή, είναι υποχρεωμένος να την μεταλαμπαδεύσει και σε κάποιους από τους «γαλάζιους» βουλευτές που δεν ενθουσιάστηκαν με την επιλογή Δήμα και πιστεύουν πως αποτελεί παραδοχή ήττας και πρόωρης προσφυγής στις κάλπες.

Στη Ν.Δ πάντως αναμένουν με σχετική βεβαιότητα και την αντιστροφή του κλίματος τόσο στην αποδοχή του προσώπου που επέλεξαν για την θέση του προέδρου της δημοκρατίας, όσο και των δημοσκοπήσεων που δείχνουν ότι οι πολίτες ασχέτως της δυσαρέσκειας τους από τις κυβερνητικές επιλογές, δεν επιθυμούν την ταλαιπωρία μιας ακόμα εκλογικής περιπέτειας. Φιλοδοξούν δε να δουν και την ψαλίδα με το ΣΥΡΙΖΑ να κλείνει λόγω της συσπείρωσης των ψηφοφόρων τους, που θα επιφέρει η πολιτική όξυνση.

ΠΑΣΟΚ

Στον άλλο εταίρο του κυβερνητικού στρατοπέδου, το κλίμα δεν είναι και το καλύτερο. Ο μεγαλύτερος εφιάλτης για τον Βενιζέλο είναι η προοπτική ίδρυσης ενός νέου κόμματος από τον Γ. Παπανδρέου. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν ενδεχομένως καταστροφικό, αφού η βαρύτητα και η ιστορία του ονόματος Παπανδρέου θα διεμβόλιζε με βεβαιότητα την φθίνουσα εκλογική βάση του κινήματος.

Την ώρα λοιπόν που τα πάντα είναι ρευστά στην κεντρική πολιτική σκηνή, στο ΠΑΣΟΚ, μετράνε δικούς μου και δικούς σου, με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να δέχεται εισηγήσεις για διαγραφές όσων τάζονται κατά της ηγεσίας του κινήματος ασκώντας σκληρή κριτική.

ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του, δείχνει να αισθάνεται με βεβαιότητα πως είναι πλέον κυβέρνηση εν αναμονή. Ο αέρας νίκης που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις μπορεί να λειτουργεί ευεργετικά σε ότι αφορά τους πολλούς αναποφάσιστους που υπάρχουν ακόμα στα δημοσκοπικά ευρήματα, αλλά κινδυνεύει να γυρίσει μπούμερανγκ όσο τα επιφανή στελέχη του προχωρούν σε αντιφατικές και αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις.

Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, επιτίθεται με βαρείς χαρακτηρισμούς στην κυβέρνηση επιλέγοντας να στοχοποιήσει τον ίδιο τον πρωθυπουργό αποδίδοντας του χαρακτηρισμούς όπως, «ο πρωθυπουργός του χάους» και μιλώντας για «Σαμαράςexit».

Ενδιαφέρον θα έχει να δούμε πως θα λειτουργήσουν οι κορώνες του στιλ «θα βαράμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν», που ακούστηκε στην χθεσινή του ομιλία στο Ηράκλειο. Ενισχυτικό για το κόμμα της αξιωματική αντιπολίτευσης, ότι πολλοί ανεξάρτητοι βουλευτές θα κάνουν τα πάντα για να μπουν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμώντας ότι η διαφαινόμενη πρωτιά του μπορεί να τους εξασφαλίσει την επανεκλογή τους.

ΔΗΜΑΡ-ΑΝΕΛ

Βίοι παράλληλοι αλλά και αντίθετοι για τα δυο αυτά κόμματα. Οι κοινοβουλευτικές του ομάδες θα κρίνουν εν πολλοίς τις πολιτικές εξελίξεις και αν εμφανιστούν αρραγείς το ενδεχόμενο εκλογής προέδρου της δημοκρατίας θα αποτελέσει όνειρο απατηλό. Η κυβέρνηση επιδιώκει να διαφοροποιήσει τουλάχιστον 10 από τους 22 βουλευτές των κομμάτων (ΔΗΜΑΡ 10 και ΑΝΕΛ 12), για να έχει ελπίδες η υποψηφιότητα Δήμα στην τρίτη ψηφοφορία.

Στην ΔΗΜΑΡ βλέπουν το κόμμα τους να εξαφανίζεται στις δημοσκοπήσεις. Η γραμμή της ηγεσίας είναι ξεκάθαρο όχι στην προεδρική εκλογή, αλλά οι βουλευτές της έχουν να σκεφτούν την επόμενη μέρα. Τα σενάρια εκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν και διαψεύδονται μπορεί να γίνουν πραγματικότητα από τη στιγμή που η ΔΗΜΑΡ δεν δείχνει να μπορεί να μπει στη βουλή σε περίπτωση εκλογών.

Καθοριστικός παράγοντας για τις εξελίξεις οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Οι προσπάθειες διεμβολισμού της κοινοβουλευτικής τους ομάδας έχουν ήδη συρρικνώσει τη δύναμη της, αλλά προς το παρών αντέχει. Η πολιτική γειτνίαση με τον κεντροδεξιό χώρο από όπου προέρχεται και ο κ. Δήμας, αλλά και οι κοινές ρίζες πολλών με τη Ν.Δ θα εντείνουν αναμφισβήτητα την πολιορκία προς τους βουλευτές των ΑΝΕΛ. Στα συν για αυτούς πως ακόμα ανθίστανται δημοσκοπικά, αφού αποτελούν τον κύριο χώρο έκφρασης των αντιμνημονιακών κεντροδεξιών και η είσοδος τους σε μια μελλοντική βουλή θα είναι κρίσιμη παράμετρος.