Πυρετός διαβουλεύσεων Τσακαλώτου στις Βρυξέλλες για προϋπολογισμό και αντίμετρα

Του Νίκου Ρογκάκου

Σε διαδικασία εντατικών διαβουλεύσεων με τα στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τον χρόνο εφαρμογής των αντίμετρων που προβλέπει το σενάριο του προσχεδίου χωρίς την περικοπή των συντάξεων και οδηγεί σε πλεόνασμα 3,6% του ΑΕΠ το 2019,μπαίνει από σήμερα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Είναι η διαδικασία αξιολόγησης των προϋπολογισμών στη βάση του πλαισίου για το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο που ακολουθεί η Κομισιόν μετά την κατάθεση των προσχεδίων από τα κράτη μέλη. Μόνο που στην περίπτωση της Ελλάδας, που μόλις εξήλθε από τα Μνημόνια, ο δρόμος αυτός δεν είναι ρουτίνα, όπως πιθανότατα θα είναι για τις χώρες του Βορρά, αλλά “αχαρτογράφητα νερά”. Έχει περάσει αρκετός καιρός από τα Προγράμματα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που υπέβαλε η Ελλάδα στην Κομισιόν. Άλλες εποχές, άλλες οικονομικές συνθήκες.

Η Αθήνα λόγω του προγράμματος ενισχυμένης εποπτείας θα περάσει από συμπληγάδες μέχρι οι υπηρεσίες της Κομισιόν να δώσουν το πράσινο φως στον ελληνικό προϋπολογισμό. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τα πήγε καλά ως εδώ μετά και τα θετικά αποτελέσματα των επαφών που είχε στο Μπαλί με την Κριστίν Λαγκάρντ, τον Πόλ Τόμσεν και με άλλα πρόσωπα - κλειδιά των θεσμών. Θα ακολουθήσει τώρα ένας πυρετός διαβουλεύσεων με τους θεσμούς όπου θα απαιτηθούν πρόσθετες πληροφορίες από τις ελληνικές αρχές επί των προβλέψεων στα δημοσιονομικά μεγέθη, και κυρίως σε ότι αφορά την απόδοση πάνω από τον μνημονιακό στόχο του 3,5%, ώστε να υπάρξει ένα σημείο που θα είναι κοινό και για τις δύο πλευρές. Η ψαλίδα που χωρίζει τις εκτιμήσεις τους αναφορικά με το ύψος του υπερπλεονάσματος της φετινής και της ερχόμενης χρονιάς μπορεί να έχει περιοριστεί στα 300 εκατ. ευρώ αλλά δεν έχει ακόμα κλείσει. Εικάζεται από αρμόδιες πηγές ότι είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν παρατηρήσεις και “κόκκινες μολυβιές” στο σχέδιο του προϋπολογισμού που ίσως κληθεί να διορθώσει η ελληνική πλευρά ή να τις ξεπεράσει με νέα επιχειρήματα που θα στηρίξουν το βασικό σενάριο δημοσιονομικής πολιτικής για τη μη περικοπή των συντάξεων.

Το σενάριο αυτό προβλέπει την εφαρμογή μόνο των αντίμετρων που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη (σενάριο με μέτρα στη διακριτική ευχέρεια της κυβέρνησης, discretionary measures) και οδηγεί τον προϋπολογισμό σε  πρωτογενές πλεόνασμα 3,6% του ΑΕΠ το 2019. Οριακά πιο πάνω από την πρόβλεψη του ελληνικού σχεδίου για πλεόνασμα 3,56% του ΑΕΠ που κατατέθηκε την 1η Οκτωβρίου στη Βουλή. Η κυβέρνηση έχει αυξημένες πιθανότητες να λάβει μέσα Νοεμβρίου μία θετική απάντηση από την Κομισιόν για τις συντάξεις που θα είναι χαράς ευαγγέλια για 1 εκατομμύριο παλιούς συνταξιούχους. Αναγκαία προϋπόθεση για να συμβεί αυτό είναι να επιβεβαιωθεί ότι τα νούμερα του νέου προϋπολογισμού είναι ρεαλιστικά και ότι δεν θα τεθεί σε κίνδυνο ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2019 και τα επόμενα τρία χρόνια από την εφαρμογή των αντίμετρων που θα απλωθούν μέσα στην τετραετία της ενισχυμένης εποπτείας.

Τα αντίμετρα που επιδιώκει η κυβέρνηση να εφαρμοστούν το 2019, με βάση το δεύτερο σενάριο, ανέρχονται συνολικά στα 1,1 δισ. ευρώ και περιλαμβάνουν:

1.     Μεσοσταθμική μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 10%, με κόστος 263 εκατ. ευρώ για τον προϋπολογισμό

2.     Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων και των αγροτών, με κόστος 177 εκατ. ευρώ (έναντι πρόβλεψης για κόστος 229 εκατ. ευρώ στο προσχέδιο της 1ης Οκτωβρίου)

3.     Μείωση του συντελεστή φορολόγησης των μερισμάτων από 15% σε 10%, που θα έχει δημοσιονομικό αντίκτυπο από το 2020

4.     Σταδιακή μείωση του φορολογικού συντελεστή για τις επιχειρήσεις από το 29% στο 25%, με ρυθμό μείωσης 1% ετησίως και δημοσιονομικό αντίκτυπο από το 2020

5.     Επιδότηση ενοικίου, με κονδύλι αυξημένο στα 200 εκατ. ευρώ (από 150 εκατ. ευρώ στο προσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή)

6.     Επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για νέους εργαζόμενους, με κόστος 103 εκατ. ευρώ

7.     Ενίσχυση της ειδικής αγωγής με 22 εκατ. ευρώ.

8.     Μετατροπή των συμβάσεων 3.000 εργαζομένων στο πρόγραμμα “Βοήθεια στο Σπίτι” από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, με κόστος που έχει συμπεριληφθεί στο βασικό σενάριο.