Μητσοτάκης: η χώρα πληρώνει με φτωχοποίηση της παραμονή της Κυβέρνησης στην εξουσία
Αφού εξαπέλυσε φραστική επίθεση στην κυβέρνηση για τη συνολική οικονομική της πολιτική, ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε ότι η κυβέρνηση ζημίωσε με την ανικανότητα, την ανευθυνότητα και τον λαϊκισμό και τις τράπεζες.
«Οι Έλληνες φορολογούμενοι δανείστηκαν και στήριξαν τις τράπεζες αρχικά με 25 δις για να μην καταρρεύσουν. Η εύλογη αξία των τεσσάρων συστημικών τραπεζών ήταν τότε γύρω στα 23 δις ευρώ και φαινόταν ότι οι φορολογούμενοι δεν έχαναν τα λεφτά που έβαλαν στην ανακεφαλαιοποίηση. Η άνοδος των λαϊκιστών στην εξουσία επέφερε μία νέα ανακεφαλαιοποίηση, παντελώς αχρείαστη.
Αποτέλεσμα ήταν ότι τον Δεκέμβριο του 2015 οι φορολογούμενοι στήριξαν ξανά με 5,4 δις τις τράπεζες και σήμερα η συμμετοχή του ελληνικού Δημοσίου μέσω του ΤΧΣ έχει εξαϋλωθεί, καθώς η αξία τους υπολογίζεται σε 1,7 δις. Συνολικά οι Έλληνες έβαλαν περίπου 30 δις στις τράπεζες και έχουν απομείνει 1,7 δις. Πρόκειται για έγκλημα που δεν έχει παραγραφεί και οι ευθύνες θα αναζητηθούν. Δεν είναι θέμα ρεβανσισμού, είναι θέμα Δημοκρατίας» ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης, μιλώντας στην Ελληνική Ένωση Τραπεζών.
Πρόσθεσε ότι, «αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα μετά το 2015 ψήφισαν και θα ψηφίσουν πάλι μέτρα λιτότητας που κανείς δεν είχε τολμήσει να ζητήσει από ελληνική κυβέρνηση. Πρόκειται μέτρα αντιαναπτυξιακά με υπερφορολόγηση για να επιτευχθεί το υπερπλεόνασμα. Στόχος της κυβέρνησης, να παραμείνει στην εξουσία, μία παραμονή που την πληρώνει ακριβά η χώρα με φτωχοποίηση».
Ο κ. Μητσοτάκης υποστήριξε ότι η χώρα δεν αξιοποίησε μία θετική διεθνή συγκυρία. «Η Ελλάδα βγαίνει χαμένη την τελευταία τριετία παρά τις χαμηλές τιμές πετρελαίου και την άφθονη φθηνή χρηματοδότηση, την ανάπτυξη στην ευρωζώνη και την αύξηση στον τουρισμό. Οποιαδήποτε σύγκριση άλλες χώρες αποδεικνύει πόσο μεγάλη ήταν η ευκαιρία που χάθηκε...» είπε και πρόσθεσε ότι γύρω στα 200 δις υπολογίζει ο πρώην πρόεδρος του Eurogroup τις συνέπειες του πρώτου εξαμήνου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρόεδρος της ΝΔ ανέπτυξε τις τέσσερις προτεραιότητές του για να γίνει εύρωστο το τραπεζικό σύστημα και να μπορέσει να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη της οικονομίας:
- Αποκατάσταση εμπιστοσύνης που μπορεί να προέλθει μέσα από μία μεγάλη πολιτική αλλαγή και από μία αποφασισμένη κυβέρνηση που να εμπνεύσει εμπιστοσύνη για το μέλλον, με αλλαγή μείγματος οικονομικής πολιτικής, ευέλικτο κράτος, ιδωτικοποιήσεις και αποκρατικοποιήσεις. Στο μεσοπρόθεσμο που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή ο κ. Μητσοτάκης αντιπαρέθεσε το δικό του πρόγραμμα, τονίζοντας ότι για να γίνουν επενδύσεις απαιτείται ένα σταθερό φορολογικό σύστημα. Πρόσθεσε, όμως, ότι αυτό δεν αρκεί. «Θέλουμε σταθερό φορολογικό σύστημα για πέντε χρόνια που προηγουμένως θα έχει διευρύνει τη βάση του και θα έχει μειώσει τους συντελεστές» διευκρίνισε. Επανέλαβε δε όλο το πακέτο μείωσης της φορολογίας από τον ΕΝΦΙΑ μέχρι τα κέρδη των επιχειρήσεων.
- Νέο ασφαλιστικό, νέα επιχειρηματικότητα με κοινωνική συνοχή.
Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κρίνεται εξίσου, αν όχι περισσότερο, σημαντική από τη μείωση των φόρων, είπε ο κ. Μητσοτάκης και επανέλαβε την ανάγκη για μείωση του μη μισθολογικού κόστους και τη δέσμευσή του για ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα τριών πυλώνων με κλειδί τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα.
- Επιστροφή καταθέσεων, με γενικευμένη και καθαρή ρύθμιση, είτε από το εξωτερικό, είτε από τη «στρώμα μπανκ», όπως χαρακτήρισε τα χρήματα που μένουν στα σπίτια. Οι εταιρικές καταθέσεις στο εξωτερικό υπολογίζονται σε 12 δις, είπε ο κ. Μητσοτάκης και πρόσθεσε ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις πρέπει να εμπιστευθούν την επόμενη κυβέρνηση. Επίσης, η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει το αδιάθετο ποσό των 27 δις που έχει περισσέψει από το τρίτο πρόγραμμα, αφού άλλωστε έχει δεσμευτεί με μέτρα για τα επόμενα χρόνια.
- Αντιμετώπιση των «κόκκινων δανείων». Τα μη εξυπηρετούμενα είναι γύρω στα 100 δις, είπε ο κ. Μητσοτάκης και πρόσθεσε ότι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Σημείωσε ότι απαιτείται η νομική προστασία των τραπεζικών στελεχών -που παραμένει ζητούμενο- ώστε τα στελέχη να μη σκέφτονται τα δικαστήρια, αλλά να κοιτάζουν τη δουλειά τους. Η αποκάλυψη των στρατηγικών κακοπληρωτών δεν θα αποτελεί απειλή. Οι συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές πρέπει να ξεκαθαριστούν. Με σεβασμό του κράτους δικαίου πρέπει να διαγραφούν οριστικά οι ανείσπρακτες οφειλές και να ρυθμιστεί η αποπληρωμή των υπολοίπων.
