ΡΑΕ: ακόμη 21 νησιά θα διασυνδεθούν ηλεκτρικά με υποβρύχια καλώδια

Επιπλέον 21 νησιά σε Κυκλάδες, Δωδεκάνησα και Βορειοανατολικό Αιγαίο μπαίνουν στη λίστα των ηλεκτρικών διασυνδέσεων με υποβρύχια καλώδια, προκειμένου να περιοριστεί το υψηλό κόστος ηλεκτροδότησής τους, που κυμαίνεται μεταξύ 500 και 800 εκατ. ευρώ το χρόνο και καλύπτεται από τους καταναλωτές μέσω του λογαριασμού των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας.

Η επιστημονική επιτροπή που είχε συστήσει η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας το Δεκέμβριο του 2015 για να μελετήσει τη βέλτιστη λύση για την ηλεκτροδότηση των νησιών (διασυνδέσεις με το ηπειρωτικό δίκτυο ή διατήρηση με ενίσχυση και εκσυγχρονισμό των τοπικών αυτόνομων μονάδων) βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωση του έργου της.

Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το ΑΜΠΕ, εισηγείται τη διασύνδεση της πλειονότητας των νησιών, σε συνέχεια της διασύνδεσης των πρώτων νησιών των Κυκλάδων που ήδη υλοποιείται.

Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της ΡΑΕ, Δρ. Νίκος Μπουλαξής, με την υλοποίηση των διασυνδέσεων θα ενσωματωθεί στο ηπειρωτικό Σύστημα το 80 % τουλάχιστον της ενέργειας που παράγεται σήμερα στα νησιά από ακριβές και ρυπογόνες πετρελαϊκές μονάδες. Αυτό σημαίνει ότι το ετήσιο όφελος για τους καταναλωτές μπορεί να κυμανθεί μεταξύ τα 400 και 650 εκατ. ευρώ το χρόνο.

Αναλυτικά, ο προγραμματισμός των διασυνδέσεων έχει ως εξής:

Είναι, ήδη, σε εξέλιξη η πρώτη φάση της διασύνδεσης των Κυκλάδων που περιλαμβάνει τη σύνδεση της Σύρου με Λαύριο και Τήνο, Πάρο και Μύκονο (ήδη είναι διασυνδεδεμένες μέσω Εύβοιας η 'Άνδρος και η Τήνος). Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί στις αρχές του 2018.

Η δεύτερη φάση διασύνδεσης των Κυκλάδων, που έχει ήδη εγκριθεί, περιλαμβάνει τις συνδέσεις Πάρου - Νάξου και Νάξου - Μυκόνου καθώς και την αναβάθμιση της σύνδεσης μεταξύ 'Άνδρου και Ν. Εύβοιας. Προβλέπεται να ολοκληρωθεί στις αρχές του 2019.

Η τρίτη φάση για τις Κυκλάδες, που επίσης έχει εγκριθεί, συνίσταται στην πόντιση δεύτερου καλωδίου μεταξύ Λαυρίου - Σύρου με προοπτική λειτουργίας το 2022.

Ειλημμένη είναι επίσης η απόφαση για διασύνδεση της Κρήτης, η οποία (λόγω μεγέθους) θα αφαιρέσει σημαντικό βάρος από τους ώμους των καταναλωτών. Θα προηγηθεί η λεγόμενη «μικρή» διασύνδεση ικανότητας 2x140 μεγαβάτ από την Πελοπόννησο με προοπτική ολοκλήρωσης το 2020, και η «μεγάλη», ικανότητας 2x500 MW, μέσω Αττικής, για την οποία η ΡΑΕ έχει θέσει στόχο να ολοκληρωθεί το 2021-2022, νωρίτερα από τον προγραμματισμό του ΑΔΜΗΕ. Η μεγάλη διασύνδεση σχετίζεται και με το μεγάλο έργο της διασύνδεσης με την Κύπρο (Euro Asia Interconnector).

Τα νέα έργα που εισηγείται η Επιτροπή ως ώριμα και βιώσιμα και τίθενται υπό την έγκριση της ΡΑΕ περιλαμβάνουν:

Τέταρτη φάση διασύνδεσης των Κυκλάδων στην οποία εντάσσονται οι εξής διασυνδέσεις:

Πάρος - Σαντορίνη - Φολέγανδρος - Μήλος - Σίφνος - Σύρος, Νάξος - Δονούσα, Νάξος - Σχοινούσα - Αμοργός και Κουφονήσι- Σχοινούσα - Ηρακλειά, Πάρος - Ίος - Σίκινος - Φολέγανδρος, Σίφνος - Σέριφος - Κύθνος, Λαύριο - Κέα, Σαντορίνη - Ανάφη - Αστυπάλαια.

Εξετάζονται, επίσης, εναλλακτικά σενάρια όπως η διασύνδεση Σύρου - Σερίφου - Μήλου, αντί για Σύρο - Σίφνο - Μήλο, περίπτωση κατά την οποία η Σίφνος θα διασυνδεθεί με τη Σέριφο και η τελευταία με το Λαύριο.

Για τα Δωδεκάνησα η εισήγηση προβλέπει την κατασκευή διασύνδεσης Λαυρίου - Κω και διακλάδωση από την Κω προς Κάλυμνο και Ρόδο. Εναλλακτικά εξετάζεται η διασύνδεση μέσω Κρήτης.

Για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου αν και προκρίνεται ως οικονομικότερη η λύση της κατασκευής νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο, εξετάζονται δύο εναλλακτικές διασυνδέσεων:

Αλιβέρι - Σκύρος - Μυτιλήνη, Μυτιλήνη - Χίος - Σάμος και Μυτιλήνη - Λήμνος - Αγ. Ευστράτιος ή εναλλακτικά να γίνει απευθείας η διασύνδεση Αλιβέρι - Μυτιλήνη και ξεχωριστά Αλιβέρι - Σκύρος.

Σύμφωνα με τη ΡΑΕ, οι διασυνδέσεις των νησιών επιφέρουν πολλαπλά θετικά αποτελέσματα που περιλαμβάνουν ενδεικτικά:

Ελάφρυνση των καταναλωτών, σε βάθος χρόνου και με την πρόοδο των διασυνδέσεων, από τις επιβαρύνσεις για Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας.

Μείωση της ρύπανσης του περιβάλλοντος των νησιών από την παύση λειτουργίας των ρυπογόνων πετρελαϊκών σταθμών.

Μείωση της εξάρτησης της χώρας από τις εισαγωγές καυσίμων.

Εκμετάλλευση του υψηλού αιολικού και ηλιακού δυναμικού των νησιών για την παραγωγή ενέργειας.

Διασφάλιση ενεργειακής επάρκειας και ασφάλειας τροφοδότησης για τα νησιά, ενίσχυση της αναπτυξιακής τους πορείας.