ΣΦΕΕ: φορολογική εξόντωση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας
Ευρωπαϊκό φαινόμενο και ενδεικτικό της φορολογικής εξόντωσης που υφίστανται αποτελεί το ύψος των υποχρεωτικών επιστροφών και εκπτώσεων που καλούνται να πληρώσουν οι φαρμακευτικές εταιρίες στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας.
Με βάση τα στοιχεία που συγκέντρωσε ο ΣΦΕΕ από δέκα (10) Συνδέσμους Φαρμακευτικών Εταιριών Ευρωπαϊκών χωρών, οι φαρμακευτικές εταιρίες στην Ελλάδα συνεισφέρουν στη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη σε ποσοστό 27,3%(!!!) αυτής, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 8,6%, όπως φαίνεται στον Πίνακα που εμφανίζεται στο τέλος του κειμένου.
Τις παραπάνω θλιβερές συγκρίσεις, για το μέλλον των φαρμακευτικών επιχειρήσεων στη χώρα μας ανέδειξε ο Πρόεδρος του ΣΦΕΕ, κ. Πασχάλης Αποστολίδης, στο πλαίσιο του Συνεδρίου του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Healthworld 2017.
Ο κ. Αποστολίδης παρουσίασε επιπλέον και στοιχεία, από πρόσφατη μελέτη καθηγητών οικονομικών της υγείας, που καταδεικνύουν ότι η φαρμακευτική δαπάνη εξαρτάται από μια σειρά από εξωγενείς και ενδογενείς παράγοντες, οι οποίοι δεν λήφθηκαν υπόψη και ότι αγνοήθηκαν οι πραγματικές ανάγκες των ασθενών, στον καθορισμό της δαπάνης για την Ελλάδα.
Η μελέτη καταλήγει ότι ο τρέχων φαρμακευτικός προϋπολογισμός στην Ελλάδα είναι χαμηλότερος από ότι υποδεικνύεται με βάση τα δημογραφικά, επιδημιολογικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της αγοράς μας και αφενός απαιτούνται πολιτικές ρύθμισης και εξορθολογισμού των ποσοτήτων και του μείγματος των φαρμάκων, αφετέρου χρειάζεται αύξηση της δαπάνης.
Σε ένα τόσο βεβαρημένο περιβάλλον, όπου οι φαρμακευτικές εταιρίες πληρώνουν περίπου 1 δις ευρώ σε υποχρεωτικές εκπτώσεις κι επιστροφές και με μια ανεπαρκή φαρμακευτική δαπάνη, που δεν μπορεί να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες των Ελλήνων ασθενών (καθώς έχει περιοριστεί κατά 62% στα χρόνια της κρίσης και βρίσκεται μόλις στο 50% του ευρωπαϊκού μέσου όρου), προωθούνται από την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και άλλα οριζόντια μέτρα που απειλούν τη βιωσιμότητα των εταιριών και το κυριότερο πλήττουν την πρόσβαση των ασθενών στα απαραίτητα για τη ζωή τους φάρμακα.
