Επανέρχεται το σενάριο για φόρο στις τραπεζικές συναλλαγές

Επαναφέρει η κυβέρνηση το ζήτημα της επιβολής τέλους – φόρου επί των τραπεζικών συναλλαγών, στην προσπάθειά της να καλύψει μέρος του δημοσιονομικού κενού που υπάρχει έως το 2018. Εκπρόσωποι των δανειστών έχουν ήδη εκφράσει την αντίθεσή τους στο μέτρο, ενώ αρκετοί στο εσωτερικό της χώρας θεωρούν ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να εφαρμοστεί.

Οι πληροφορίες που διαρρέονται από τις συζητήσεις των δύο πλευρών, τις προηγούμενες ημέρες, αναφέρουν ότι το οικονομικό επιτελείο προτείνει την επιβολή φόρου στις τραπεζικές συναλλαγές. Η Αθήνα αυτήν τη στιγμή, καλείται να λάβει μέτρα της τάξης του 3% του ΑΕΠ ή 5,5 δισ. ευρώ έως το 2018. Το ποσό αυτό θα πρέπει να προέλθει από:

-Τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού, σε ύψος 1,8 δισ. ή 1% του ΑΕΠ

-Από τις αλλαγές στη φορολογία εισοδημάτων, κατά 1% του ΑΕΠ

-Από άλλες παρεμβάσεις που χαρακτηρίζονται «μη παραμετρικές», κατά 1% του ΑΕΠ.

Στο πλαίσιο των «μη παραμετρικών μέτρων» είναι που η κυβέρνηση προτείνει την επιβολή του τέλους επί των τραπεζικών συναλλαγών. Σύμφωνα με στελέχη που έχουν γνώση των διαπραγματεύσεων, η ελληνική πλευρά δεν έχει πολλές επιλογές, γι’αυτό και επανέφερε τη συγκεκριμένη πρόταση.

Η πρόταση, ωστόσο δεν έγινε αποδεκτή από τους εκπροσώπους των δανειστών, οι οποίοι θεωρούν ότι, τουλάχιστον στην παρούσα συγκυρία μια τέτοια κίνηση θα έβλαπτε το τραπεζικό σύστημα, την ώρα που μόλις ολοκληρώθηκε η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Παράλληλα, παράγοντες που έχουν γνώση των συζητήσεων, σημειώνουν ότι, για να εφαρμοστεί ένα τέτοιο μέτρο χωρίς να υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις θα πρέπει να συνδεθεί με τις ηλεκτρονικές συναλλαγές. Να μην αφορά δηλαδή τις συναλλαγές που γίνονται με πλαστικό χρήμα ή ηλεκτρονικό τρόπο, αλλά να επιβάλλεται μόνο σε εκείνες που πραγματοποιούνται με φυσικό χρήμα. Σκοπός θα είναι να λειτουργήσει ως κίνητρο για τη χρήση πλαστικού χρήματος και όχι για εισπρακτικούς λόγους.

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ωστόσο, απαιτεί χρόνο, αφού ακόμα δεν έχει αναπτυχθεί σύστημα ηλεκτρονικών πληρωμών. Στον αντίποδα, πρόκειται για ένα μέτρο με σίγουρη απόδοση, αφού θα αποδώσει στα κρατικά ταμεία τα προβλεπόμενα έσοδα και θα μπορέσει να καλύψει το δημοσιονομικό κενό.

Στο μέτωπο της φορολογίας, κυβέρνηση και δανειστές συνεχίζουν να έχουν απόσταση για το κενό, η οποία ανέρχεται σε 250 με 300 εκατομμύρια ευρώ. Οι ελληνικές προτάσεις για τις αλλαγές στη φορολογία εισοδήματος αποφέρουν στον κρατικό προϋπολογισμό περί τα 600-650 εκατ. ευρώ, ενώ η πρόταση της τρόικας διασφαλίζει έσοδα της τάξης των 900 εκατ. ευρώ. Σήμερα, οι δύο πλευρές έχουν νέα συνάντηση για το θέμα της κάλυψης του δημοσιονομικού κενού και κυρίως για τα νέα φορολογικά μέτρα που θα πρέπει να αποφασιστούν.