Οικονομικό Επιμελητήριο και ΚΕΠΕ άνοιξαν τη συζήτηση για τη ρύθμιση του χρέους

Η ρύθμιση του χρέους και πώς αυτή μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα με την ανάγκη ταχύτερης επιστροφής της ελληνικής οικονομίας στην ανάπτυξη, ήταν το βασικό θέμα, που κυριάρχησε στη συζήτηση, την οποία διοργάνωσε το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος και το Κέντρο Προγραμματισμού και Ερευνών, ανοίγοντας στην ουσία τη συζήτηση για το ζήτημα, που θα απασχολήσει έντονα την οικονομική και κυβερνητική πολιτική μέχρι τουλάχιστον το τέλος του έτους.  

Ο Πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου, Κωνσταντίνος Κόλλιας, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη σημασία, που έχει, η νέα αναδιάρθρωση να πετύχει και να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα :
"H τελική λύση θα αργήσει να έρθει. Η σχετική συζήτηση με τους δανειστές θα διαρκέσει πολύ. Και θα είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας... των επονομαζόμενων και ως προαπαιτούμενα. 

Η επιδιωκόμενη αναδιάρθρωση του χρέους, την οποία και ζητάμε επικαλούμενοι ό,τι έχουμε πετύχει, δεν πρέπει να επισπευσθεί. Πρέπει να έρθει στην ώρα της. Και, στην ώρα της πρέπει κι εμείς να την αιτούμεθα. Αλλιώς, αν βιαστούμε, δεν πρόκειται να πετύχουμε πολλά. Κι αυτό, γιατί το τρίτο κούρεμα, από μόνο του, δεν είναι αρκετό για να λύσει το παραγωγικό πρόβλημα της Ελλάδας, το οποίο παράγει το δημόσιο χρέος. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το αντιμετωπίζουμε ως πανάκεια, που θα λύσει το πρόβλημα. Γιατί, και αυτή η αναδιάρθρωση δεν θα έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα, αν δεν ασχοληθούμε με το ΑΕΠ της χώρας...

Αν δεν προσπαθήσουμε, το συντομότερο δυνατόν, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες μείωσης της ύφεσης και επιστροφής στην ανάπτυξη. Γιατί, αν δεν αυξηθεί ο παρονομαστής, ό,τι και να κάνουμε με τον αριθμητή, δεν θα οδηγήσει σε θετικό όφελος. Και, αυτή τη φορά, η πιθανή αποτυχία του νέου κουρέματος θα έχει ολέθρια – και, πολύ φοβάμαι, μη αναστρέψιμα - αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία".  

Ο Πρόεδρος του ΚΕΠΕ, Νικόλαος Φίλιππας, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη παρεμβάσεων στο θέμα του χρέους, παρουσιάζοντας στοιχεία μελετών για την πορεία του συγκεκριμένου μεγέθους και για την κατεύθυνση, που πρέπει να ακολουθηθεί στο θέμα της ρύθμισης. 

Από την πλευρά του, ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Νότης Μηταράκης, στάθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη το χρέος να είναι διαπραγματεύσιμο :

"H συναίνεση για την καλύτερη λύση για το χρέος είναι ιδιαίτερα σημαντική. Παρόλα αυτά αντιμετωπίζουμε καθημερινά δηλώσεις και πρωτοβουλίες της αντιπολίτευσης που επιδιώκουν το αντίθετο. Δηλώσεις που προκαλούν το φόβο των επενδυτών.

Όμως ήδη έχουν γίνει πολλά και από δω και πέρα πρέπει να συνεχίσουμε το διάλογο και τη διαπραγμάτευση. Οι βερμπαλισμοί για μονομερείς ενέργειες και τα γιουρούσια δεν βοηθούν σε καμία περίπτωση την εθνική στρατηγική της χώρας

Η λύση για την Ελλάδα απαιτεί τον συνδυασμό επέκτασης της διάρκειας δανεισμού και της μείωσης των επιτοκίων. Ώστε να μειωθεί περαιτέρω η σημερινή πραγματική αξία. Ιδανικά δε, είναι αυτά τα δάνεια που έχουμε πάρει απ’ το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) να μπουν στην αγορά. Ώστε να μπορέσει σε συνθήκες ευημερίας η Ελλάδα να τα επαναγοράσει στην πραγματική τους αξία. Καθώς αυτό θα αποτελέσει το μεγαλύτερο κούρεμα που μπορεί να γίνει στο ελληνικό χρέος".

Ο Υπεύθυνος οικονομικής πολίτικης του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Μηλιός αναφέρθηκε σε έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που λέει ότι μια μείωση του χρέους στην Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει τη χώρα να χαλαρώσει τις μεταρρυθμίσεις και ότι το μεγάλο χρέος θεωρείται μοχλός πίεσης προς την κυβέρνηση, καθώς την αναγκάζει να δρα, και πρόσθεσε : 

"Στην άποψή μας, αυτή η λέξη "μεταρρυθμίσεις" σημαίνει αυτό το τεράστιο πρόγραμμα ανοίγματος των κοινωνικών ανισοτήτων, με συγκέντρωση ισχύος, περιουσίας και εισοδήματος σε λίγα χέρια.  

Το πρόβλημα είναι πολιτικό, το πρόβλημα είναι η λιτότητα και εμείς πιστεύουμε ότι - όταν αυτή η διαπραγμάτευση μπει σε κυβερνητικό επίπεδο, από μία κυβέρνηση της αριστεράς, που θα θέσει το θέμα και θα ζητήσει μια διεθνή διάσκεψη -, θα δημιουργηθεί ένα άλλο τοπίο στην Ευρώπη. Πολιτικό λοιπόν, το πρόβλημα, σταμάτημα της λιτότητας η προτεραιότητα, όχι απλώς σταθεροποίηση εδώ που είμαστε, αλλά μια κοινωνία και μια οικονομία, που θα έχει ως πρόταγμα τις κοινωνικές ανάγκες και την κοινωνική πλειοψηφία."

Ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Φίλιππος Σαχινίδης αναφέρθηκε : 

"Α) Στην περαιτέρω επιμήκυνση του χρέους, με γνώμονα όχι τη μείωση του σε όρους παρούσας αξίας, αλλά για να μειωθεί ή να μηδενιστεί το ρίσκο αναχρηματοδότησης του, και 

 Β) στο κλείδωμα των επιτοκίων στα παρόντα χαμηλά επίπεδα. 

Η Ελλάδα μπορεί να επιδιώξει την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των διμερών δανείων και εκείνων από τον EFSF στα 70 χρόνια.  Αυτό θα οδηγήσει σε αισθητή μείωση των ετήσιων αναγκών αποπληρωμής  των δανείων. Είναι σαφές, ότι οι χαμηλότερες ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες καθιστούν καλύτερα διαχειρίσιμο το ελληνικό χρέος. 

Σε ότι αφορά τα επιτόκια δανεισμού, περιθώρια παρεμβάσεων υπάρχουν μόνο σε εκείνα των διμερών δανείων, καθώς το EFSF δανείζει την Ελλάδα σχεδόν με το επιτόκιο που δανείζεται ο ίδιος ο Μηχανισμός." 

Ο Βουλευτής και μέλος του τμήματος της οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, Νικόλαος Καραθανασόπουλος δήλωσε ότι:

"Έχουμε μια παραγωγική ανάπτυξη στο όνομα των λαϊκών αναγκών, η οποία επιδιώκει να θωρακίσει το καπιταλιστικό κέρδος. Άρα, το κίνητρο για τον κάθε επενδυτή δεν είναι πώς θα ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες, αλλά πώς δια μέσου της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών θα έχει κέρδη. Και από αυτή την άποψη, προσανατολίζει τις επενδύσεις σε χώρες περιοχές και κλάδους, με βάση τη λογική πώς θα αποκομίσει περισσότερα κέρδη.  

Απαιτείται κεντρικός σχεδιασμός και αποδέσμευση από το σύνολο των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Ε.Ε., ΝΑΤΟ, κλπ) και μια αναγνώριση - διαγραφή του χρέους.  

Αυτή η πρόταση είναι ρεαλιστική ; Θεωρούμε ότι είναι, γιατί αντικειμενικά υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις. Χρειάζεται απλά και μόνο ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων, που θα οδηγήσει στην αλλαγή τάξης στην εξουσία."